Recenzja filmu

Władca Pierścieni: Dwie wieże (2002)

Jeśli fascynują Cię traktujące o bohaterach i spektakularnych bitwach opowieści fantasy, "Władca Pierścieni. Dwie wieże" to film dla Ciebie. Jeśli natomiast wolisz filmy o miłości, pełne zabawnych momentów, to też go obejrzyj! "Dwie wieże" są kontynuacją podróży rozpoczętej tuż za progiem Bag’s End ("Drużyna Pierścienia"). Film jest pełen poruszających momentów, tworzących razem opowieść o sile przyjaźni, lojalności, ratowaniu dobra i ukochanej ziemi, a przede wszystkim o stawianiu czoła złu tkwiącemu w duszy każdej istoty. Fabuła "Dwóch wież" jest ukazana w trzech płaszczyznach: po rozpadzie drużyny, Frodo ("wypełniony" emocjami przez Wooda) i Sam kontynuują podróż do Mordoru, Aragorn (znakomity Mortensen), Legolas (przystojniak Bloom) i Gimli (nadspodziewanie zabawny Rhys-Davies) szukają, porwanych przez Orków, hobbitów (Merry i Pippin radzą sobie świetnie - cóż odbierze humor mieszkańcom Shire?). Przede wszystkim skupiamy się na przygodach dwóch głównych bohaterów: Aragorna (Tolkienowskiego Wertera, który poświęcił wszystko obowiązkowi, a siły dodaje mu miłość) oraz Froda (bohatera tragicznego, który poświęca wszystko, by ratować mały świat - Shire). Postawę Froda widać przede wszystkim w scenach z Gollumem. Gollum miał kiedyś Pierścień (źródło wszelkiego zła), ale odebrał mu on możliwość godnego życia, dając w zamian jedynie ból i samotność. Nie jest tak naprawdę zły, związał swój byt z Pierścieniem, stając się jedną z jego ofiar. Trudno uwierzyć, że Gollum jest jedynie tworem specjalistów od efektów specjalnych (ogromne brawa!!!). "Dwie wieże" obfitują w niezapomniane sceny, takie jak walka Gandalfa (McKellen) z Balrogiem, sceny z udziałem entów czy bitwa o Helmowy Jar. Kiedy, przy dźwiękach stworzonej przez Howarda Shore’a muzyki, ogromna armia orków oblega dotychczas niezdobytą twierdzę, wiem, że króluje magia kina.