Recenzja filmu

Drapieżnik (2007)

Gdy Erroll Babbage (Richard Gere) przemierza samochodem wyjałowione bezkresy Stanów Zjednoczonych, widz odnosi wrażenie, że trafił do miejsca, gdzie nawet diabeł nie mówi już dobranoc. Bohater pracuje w Departamencie Bezpieczeństwa Publicznego – zajmuje się kontrolowaniem osób, które zostały skazane za przestępstwa na tle seksualnym. Od czasu do czasu odwiedza swych wychowanków, by rzekomo zadać im kilka prostych pytań z ankiety. Errollowi nie starczą już bowiem standardowe procedury. Zbyt długo pływał po powierzchni bagna, aby teraz móc wyjść na brzeg, zmienić ubranie i odejść na zasłużoną emeryturę. Czuje obezwładniający odór, który przylgnął do jego duszy. Twórca "Infernal Affairs: Piekielnej Gry" zanurza się w podświadomości współczesnej Ameryki, by wyłowić z niej dwie podstawowe żądze człowieka: seks i przemoc. Straciły one jednak ludzki wymiar. Świat przewrócono na plecy i brutalnie zgwałcono. Kim jest tutaj Babbage? Ostatnim sprawiedliwym próbującym przywrócić rzeczywistość do pionu? A może stanowi taki sam jak jego podopieczni produkt zdegenerowanego społeczeństwa? Reżyser nie udziela jednoznacznej odpowiedzi: pewnie zagubił się w swym ponurym uniwersum. Film korzysta z fabularnych puzzli, które wcześniej tak dobrze pasowały do siebie w "Siedmiu" Davida Finchera. Bohater za kilkanaście dni zostanie zwolniony z pracy. Na razie ma zająć się przyuczeniem do zawodu swojej następczyni Allison (Claire Danes). Nowicjuszka przypatruje się pracy bohatera, starając się dyskretnie kontrolować jego poczynania. Para będzie musiała połączyć siły, gdy w okolicy dojdzie do porwania ślicznej siedemnastolatki. "Drapieżnik" skacze widzowi do gardła, ale w decydującym momencie nie stać go na rozszarpanie ofiary. Choć okrąża ją szczerząc groźnie kły, na końcu skrywa się w zaroślach. Tak jakby reżyser przeraził się, że jego wizja będzie nie do przyjęcia dla amerykańskiego widza. Jednak w głowie po seansie pozostają sceny na granicy halucynacji, które wyjęto ze snu wariata. Pozorny happy end może się okazać zaledwie początkiem prawdziwego koszmaru. W pobliżu wciąż czai się perwersyjny morderca, a w drzwiach nie ma klamek...