Recenzja wyd. DVD filmu

Full Metal Jacket (1987)

Kubrick zawsze chciał nakręcić stylizowany film o wojnie. Niekoniecznie o wojnie w Wietnamie, ale o zjawisku wojny. Zacytuję Johna Calleya: "Interesowała go bardzo obserwacja przemiany młodych ludzi w zabójców. Analizowanie metamorfozy, jaka ma miejsce, gdy praktycznie następuje odczłowieczenie młodych ludzi, gdy uodpornisz ich na dobro i zło".

W pierwszej części filmu obserwujemy przyszłych żołnierzy piechoty morskiej, którzy odbywają szkolenie. Ich opiekunem jest bezwzględny sierżant Hartman (Lee Ermey). W drugiej części przenosimy się już na pole bitwy. Śledzimy losy korespondenta wojennego, Jokera (Matthew Modine) oraz innych żołnierzy, którzy będą mierzyć się z okrucieństwem wojny.

Może tylko tyle o fabule. Skupię się teraz bardziej, w pewnym sensie, na analizie "Full metal jacket". Na początku filmu Kubricka słyszymy imiona żołnierzy, niedługo potem znamy już tylko ich ksywy. Widzimy przejście od osoby z imieniem, osobowością i własną tożsamością w bezimienną maszynę do zabijania. Młodzi ludzie są odczłowieczeni, śmiało można powiedzieć, że są inni, stają się bronią. Oglądając film, nie współczujemy bohaterowi jako człowiekowi, ale żal nam tego, co stracił jako człowiek. Joker (Matthew Modine) nosi hełm z napisem "born to kill", a na mundurze znaczek pokoju, co czyni go dwubiegowym. Z jednej strony to człowiek wyznający pokój, z drugiej ktoś, kto zabija, by przeżyć. Film opisuje moralną męczarnię młodych ludzi. Żołnierze nie są sobą, noszą maski, żeby wytrzymać okrucieństwo wojny, ale czy po zdjęciu tej maski zobaczymy tę samą osobę, którą widzieliśmy przed wojną? Żołnierze piechoty morskiej po tym filmie mówili: "Ten film pokazuje, jak było naprawdę. Najdokładniej i najmocniej przedstawia, z czym wiążą się ich działania wojenne".

Zdjęcia kręcono we wschodnim Londynie w opuszczonej gazowni, która była przeznaczona do rozbiórki. Miała zabudowę bardzo podobną do miasta Hue. Lee Ermey, który grał instruktora musztry, naprawdę nim był, dlatego też zagrał jak najbardziej naturalnie i realistycznie. Również Matthew Modine spisał się znakomicie jak i zarekomendowany przez niego Vincent D'Onofrio, który zagrał szeregowego Pyle'a. Świetna ścieżka dźwiękowa, scenariusz, scenografia, oraz samo przesłanie filmu, tworzą z niego arcydzieło.

Koniec filmu jest zrobiony po mistrzowsku. Nie wiadomo dokładnie, co się stało i dlaczego żołnierze maszerując, śpiewają piosenkę Myszki Mickey. "Full metal jacket" jest nadal aktualny, jak większość filmów Stanleya (np. "Dr Strangelove..." czy "Mechaniczna pomarańcza", które również polecam). Kubrick opowiedział nam o wojnie w Wietnamie, ale też o wojnie w przyszłości (już mamy na to dowód, jak na przykład wojna w Afganistanie), czego możemy się spodziewać, jeśli dalej będziemy postępować podobnie. Gdy raz coś zniszczymy, nie będziemy mieli szansy na powrót. Stanley Kubrick tym filmem pokazał, jaka wojna była naprawdę.