Recenzja serialu

Pogoda na miłość (2003)

To już trzecie spotkanie z serialem "Pogoda na miłość". Ciekawa fabuła w jeszcze ciekawszej oprawie wizualno-muzycznej powoduje zwiększenie liczby fanów, co twórcy wykorzystują, by przekazać informacje ważne dla społeczeństwa.   Akcja kolejnego sezonu rozpoczyna się wraz z ostatnim rokiem szkolnym bohaterów serialu. Seniorzy przeżywają kolejne przygody. Haley (Bethany Joy Galeotti) powraca z trasy koncertowej i próbuje odbudować swoje małżeństwo z Nathanem (James Lafferty), Lucas (Chad Michael Murray) po raz kolejny wiąże się z Brooke (Sophia Bush), a Peyton dowiaduje się, że ma dwie mamy… Tak w skrócie można opisać to, co będzie się działo z piątką seniorów z liceum w Tree Hill.   Jak już pisałem wcześniej, sezon ten będzie bardzo ciekawy, jeśli chodzi o stronę techniczną. Już sam początek robi wrażenie, później jest jeszcze lepiej. Przed każdym odcinkiem pokazywane są sceny z poprzednich epizodów. Aby urozmaicić retrospekcje, twórcy stylizują je na zwiastun lub nawet na wideoklip. Ciekawy zabieg, którego nie spotkałem w innych serialach. Jeden z odcinków zostaje podzielony na osobne epizody, a każdy z nich jest opatrzony innym tytułem. Twórcy modyfikują pomysły z poprzednich sezonów. Tak jak w drugim sezonie bohaterowie wypowiadali swe odczucia w tzw. kapsule czasu, tak w trzecim odczucia odnoście teraźniejszości i swej przyszłości ujawniają w rozmowie z psychologiem. Ponadto można tu spotkać wiele świetnie wykonanych scen, np. wspomniany już początek pierwszego odcinka, czy rozmowa Haley z psychologiem. Pojawiają się nawet duchy nawiedzające czarny charakter serialu, Dana Scotta (Paul Johansson).   Jeśli chodzi o fabułę, to najmocniejszym punktem trzeciego sezonu jest, według mnie, wątek związany z Jummy Edwardsem. Serial porusza aktualny temat, jakim są strzelaniny w amerykańskich szkołach. Co chwilę słyszy się o tym, jak w kolejnej szkole ktoś zginął. Twórcy zwracają uwagę na problem i dają do zrozumienia, że można by tego uniknąć, a wina nie zawsze leży po stronie oprawców, ale czasami odpowiedzialne za to są ofiary. Serial nie ma na celu tylko pokazania historii, ale również przekazuje coś wartościowego, jak choćby zachęca kobiety do zbadania swoich piersi.   Twórca serialu, Mark Schwahn, coraz bardziej skupia się na postaci Peyton Sawyer (Hilarie Burton).  Jednocześnie wprowadza kilka nowych postaci. Najciekawszą wydaje się Rachel Gatina (Danneel Harris) – nowa uczennica w Tree Hill, oraz biologiczna matka Peyton, Ellie Hert (Sheryl Lee). Co do aktorów nie mam żadnych zastrzeżeń o czym już wspominałem w poprzednich recenzjach. Nadal dobrze odgrywają swoje role.   Ten sezon z pewnością nie zawiedzie fanów, a mogę się założyć, że przyciągnie kolejnych. Jak na razie każda seria jest lepsza od poprzedniej. Na pytanie, czy kolejny sezon podwyższy poprzeczkę postaram się odpowiedzieć niebawem. Jak na razie zachęcam do obejrzenia trzeciego sezonu "Pogody na miłość".