Krótko: To Nie Jest CSI, czy inny gatunek policyjno - śledczy. Technika ma tu mało do powiedzenia, najistotniejsza jest atmosfera tajemnicy, zjawisk niewytłumaczalnych prostą, naukową metodą. Chyba, że jako naukę (którą bezsprzecznie jest) uznamy psychologię. Świat zmierza ku końcowi, pojawiają się wszelakie znaki na niebie i na ziemi. A jeszcze na dodatek możemy zauważyć (i pokochać) pojawiające się avatary czystego zła oraz spiskowa teoria dziejów. Doskonałe w moim mniemaniu połączenie. Dodatkowo (a może pierwszoplanowo) postać głównego bohatera dręczonego przez swój "dar". Super. Mistery w najczystszej i najlepiej, jak dotąd, podanej postaci.

Jedno "ale" z mojej strony - CSI to taka sama fikcja jak Millennium. Wystarczy w goglarce wpisać "CSI a rzeczywistość" i przejrzeć kilka stron na ten temat.

O ile kiedyś starałem się oglądać każdy odcinek Millennium, pomimo pory w jakiej był puszczany, o tyle CSI (NY,LV,M) z każdym odcinkiem bywały coraz bardziej męczące, aż podziękowałem za to widowisko.

CSI meczy b. szybko. wymieklem po 5 odcinkach.

gdyby tak było Frank Black nie musiał by chodzić do prosektorium na sekcje zwłok ofiar zabitych przez tych, których poszukuje, piszesz bzdury;p

jeszcze chciałem zauważyć, że właściwie ta zdolność zbytnio dużo mu nie pomaga, przecież Frank jest specem od psychiki psychopatów i dlatego jest taki dobry;p

znowu odpowiadasz sobie samemu :O

I oto koleś zaproponował spieprzenie jedynego w swoim rodzaju serialu z lynchowską atmosferą wszechobecnej tajemnicy i czystego zła na jeszcze jeden sztandardowy tasiemiec dla papkożernego amerykańskiego widza, jakich jest chyba tysiące. Jeszcze Wam się nie znudziło?...

Właściwie to chcę jeszce coś dopisać:

Ja je również (standardowe oglądadła) lubię - to nie jest przytyk, one spełniają swoją rolę, a Millennium spełnia swoją - bardzo niszową, dla nietypowego odbiorcy, ale tacy też istnieją. I mają MAŁO takich dzieł, które są dla nich tym czym dla Ciebie co drugi telewizyjny serial (zapewniam, że są nawet dla nich czymś więcej). Mało bo wg takich widzów Millennium nie zasługuje na 8, więc reklamy się nie sprzedają (to też ma swoją zaletę - mamy 3 spójne sezony i fantastyczne wspomnienia, zamiast rozczarowania n-tym sezonem czegoś co zaczęło się świetnie, ale musiało się sprzedawać dłużej niż planowano). Więc cieszmy się, że nie możesz tego serialu nam zabrać i nie jesteś na przykład producentem, który rozmienił go na drobne.
A ja z przekory tak się dziś w tych wspomnieniach rozpłynąłem, że podniosłem swoją starą ocenę z 8 na 9.

PS czasem się tak zdarza, że wspomnienia nijak się mają do rzeczywistości, gdy powróci się do czegoś co się kiedyś kochało po latach, kiedy się bardziej dojrzeje, inaczej patrzy na świat. A ja Was zachęcam. Millenium obejrzałem dwa razy, pierwszy raz gdy był w miarę na bieżąco emitowany, drugi raz 3 lata temu. I to był jeden z niewielu tytułów, którym nie tylko się nie rozczarowałem, ale w którym znalazłem jeszcze WIĘCEJ, który był jeszcze LEPSZY niż sobie wyobrażałem.
Chyba czas na kolejne podejście...