Uważam, że to świetnie zrobiony, bardzo ciekawy film. Należy się pochwała twórcom za nowatorskie podejście do tematu - "wymazywanie" pamięci potraktowano tu dosłownie. W tym przypadku świetnie wypadły efekty specjalne, które przecież nie muszą służyć za każdym razem do prezentowania najbardziej efektownych wybuchów czy też różnorakich bajeczek fantasy, tu mamy wrażenie, jakbyśmy naprawdę znaleźli się w chaotycznie poukładanych wspomnieniach bohatera. Jim Carrey nieco irytuje swoimi firmowymi "minami", znanymi ze swoich poprzednich, raczej kiepskich filmów komediowych kręconych dla młodszej młodzieży, choć raczej ich (na szczęście) nie nadużywa, przez co dobrze odgrywa naiwnego, głupkowatego studencika, który z dziwnych powodów wstydzi się własnych fantazji seksualnych na temat kobiet (scenka "pod kołderką" - przeurocza i jakże pouczająca). Pomimo tego jednak, podoba mi się ten film, ponieważ kupując go dołączonego do jakiejś gazety nie wiedziałem, czego mam się spodziewać, a byłem właściwie mile zaskoczony.