Recenzja filmu

Harry Potter i Zakon Feniksa (2007)

Tak, "Harry Potter i Zakon Feniksa" to z całą pewnością film, którego nie można już nazwać filmem rodzinnym, dla małoletnich widzów. Ten film zdecydowanie nie jest przeznaczony dla mniejszych dzieci, tak jak to było w przypadku pierwszych dwóch części. Powieść J.K. Rowling musiała być dla twórców trudnym orzechem do zgryzienia - 1000 stron książki zmieścić w dwu i półgodzinnym filmie. Gdyby materiał powieści byłby przedstawiony od "a" do "z", film musiałby trwać aż 7 godzin. Zdecydowanie za długo. I tu brawa dla scenarzysty. Wszystkie najważniejsze wątki zostały uwzględnione i jednocześnie w bardzo sprytny sposób powiązane. Zmiana niektórych faktów z książki była konieczna i moim zdaniem scenarzysta bardzo dobrze sobie z tym poradził. Myślę, że scenariusz filmu był całkiem dobry, pomimo braku wielu scen. Niestety potencjał książki nie został do końca wykorzystany. Pomimo tego że film był nieco chaotyczny, myślę że widzowie mogli całkowicie zrozumieć jego fabułę. Świetna gra aktorska - Daniel Radcliffe zagrał naprawdę bardzo dobrze, idealnie odegrał swoją rolę - zagubionego w swoich myślach Harry'ego. Muszę przyznać, że wszyscy młodzi aktorzy znacznie się poprawili. Emma Watson i Rupert Grint również bardzo dobrze odegrali swoje role, ale oczywiście mogło być lepiej. Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie również Evanna Lynch - lepszej Luny nie mogłem sobie wyobrazić. Szkoda tylko, że dubbing był taki nieudany. Rewelacyjna Imelda Staunton to zdecydowanie ta Dolores Umbridge, która jest ukazana w książce. Na pierwszy rzut oka miła, jednak tak naprawdę okrutna, bezwzględna, fałszywa i do bólu. Poza tym świetna Helena Bonham Carter w roli Bellatrix Lestrange. Szkoda tylko, że tak krótko była widoczna na ekranie. Do pozostałej części obsady nie mam żadnych zarzutów. Nie zgadzam się z opinią, że w filmie brakuje magicznego klimatu. "Harry Potter i Zakon Feniksa" przypomina bardziej thriller, niż film rodzinny. Dlatego klimat tego filmu jest ciemny, mroczny, zimny. Uważam, że został on perfekcyjnie przeniesiony na ekran. Większość filmu bardziej skupia się na psychice Harry'ego niż na akcji, ale właśnie taka jest książka. Kto się spodziewał filmu przeładowanego akcją, tak jak to było w przypadku poprzedniej części, na pewno będzie zawiedziony. Poza tym pominięto wiele scen z książki, jak choćby widowiskowe mecze quiddicha, albo walentynki w Hogsmeade. Przez to zagorzałym fanom książek J.K.Rowling film raczej nie przypadnie do gustu. Myślę, że gdyby film trwał pół godziny dłużej, te dwa wątki na pewno dałoby się gdzieś "wcisnąć". W filmie postawiono bardziej na przesłanie, niż na widowiskowe sceny, chociaż ich też nie brakuje. Odczuwalna jest nutka dramatyzmu, co wcale nie oznacza, że film jest gorszy od poprzedników. Powiedziałbym nawet, że przez to ten film wiele zyskał. Chce się go na prawdę oglądać, słuchać co mówią aktorzy, wczuć się w niego, zrozumieć jego przesłanie. Chociaż w niektórych momentach staje to się troszkę nudne. Jak na wysokobudżetową produkcję przystało, nie brakuje również efektów specjalnych. A te są naprawdę rewelacyjne. Magiczne stworzenia, tj. Graup, Testrale i Stworek wyszły twórcom po prostu świetnie. Bardzo podobała mi się również bitwa końcowa w Ministerstwie Magii. Jak już mówiłem, nie jest to film dla dzieci, tylko thriller fantastyczny dla doroślejszej widowni. Myślę, że film ten spełnił swoje zadanie i w najlepszy sposób odzwierciedlił treść książki. Dla mnie to, jak na razie, najlepszy film z serii.