Recenzja filmu

Pamiętnik (2004)

Duke (James Garner), starszy mężczyzna, całe dnie spędza z pewną mieszkanką domu starców cierpiąca na Alzheimera (Gena Rowlands). Czyta jej historię romansu Allie (Rachel McAdams) i Noah (Ryan Gosling), co też jest głównym tematem filmu. Bogaci rodzice Allie nie zgodzili się na związek ich córki z prostym cieślą. Przeprowadzili się do miasta i zakazali młodym wszelkich kontaktów. Jednak po 7 latach Noalh i Allie znów się spotykają. Dawni kochankowie zaczynają się coraz częściej spotykać, choć nie jest to już tak proste i naturalne jak 7 lat temu, bowiem Allie zdążyła się już zaręczyć, a jej rodzice oczekują, że wkrótce zostanie żoną przystojnego i bajecznie bogatego Lona (James Marsden). Czy odradzające się uczucie zdoła wygrać z głosem rozsądku? Co wybierze zagubiona kobieta?

"Pamiętnik" to film o miłości. Reżyser, Nick Cassavetes i scenarzyści wyraźnie to podkreślili. Za wyraźnie. Już pierwsze zdjęcia przedstawiające obraz lecących ptaków na tle wschodzącego słońca wprowadzają widza w mętny, sielankowy nastrój, który pogłębia się w trakcie oglądania filmu, prowadząc w końcu do mdłości. Z kolei dialogi bohaterów, w których patetyczne "I love you" pada chyba częściej niż słynne "fuck" w "Pulp Fiction", zdają się być banalne i sztuczne. A przecież miały opisywać prawdziwą, wielką miłość. Niestety, ten delikatny i bardzo trudny temat został potraktowany zbyt dosłownie. Brakowało mi w "Pamiętniku" przede wszystkim subtelności, pewnych niedomówień, które może nadałyby temu filmowi więcej wyrazu.

Sama historia opowiedziana przez Cassavetesa jest bardzo wzruszająca, co bez wątpienia jest ogromną zaletą. Dużym plusem są też sceny z udziałem Geny Rowlands i Jamesa Garnera toczące się w domu starców. Tych dwoje aktorów zręcznie winduje poziom filmu, jednak niestety przeciwwagę dla ich starań stanowią Rachel McAdams oraz Ryan Gosling. Aktor wcielający się w rolę młodego Noah był moim zdaniem mało przekonujący i bezpłciowy, czym z resztą wpasował się w klimat całego filmu. Z kolei Rachel McAdams przedstawiła Allie jako irytującą, rozwrzeszczaną dziewczynę, sprawiając tym samym, że jej postać budzi raczej niechęć niż współczucie. Charaktery głównych postaci są dość płytko nakreślone, przez co widzowi jest trudniej utożsamić się z bohaterami, a tym samym dogłębnie przeżywać ich tragedię i przejmować się ich losem.

Chociaż "Pamiętnik" wyciska z oczu niejedną łzę, to jednak trudno znaleźć w nim cokolwiek oryginalnego i wartościowego. To po prostu kolejny, aż do bólu dosłowny melodramat o miłości, w którym ckliwe wyznania przeplatają się z sielankowymi obrazami spokojnych jezior i błękitnego nieba.