Akcja rozpoczyna się na statku kosmicznym sterowanym przez kobiety z nieznanej nam cywilizacji. Pracujące na statku kosmicznym kartografki badają kolejne napotkane w przestrzeni planety. W pewnym momencie trafiają do naszego Układu Słonecznego – ich wzrok pada na Ziemię… Badaczki zagłębiają się w dziewięćset milionów lat historii rozwoju naszej planety. Widzimy jej początki, wynurzenie się lądów, zmiany układu kontynentów, narodziny życia, zderzenia płyt tektonicznych, wypiętrzanie gór, okres zlodowacenia, a w końcu narodziny ludzkości. Narratorką procesu jest sama planeta, która pojawienie się homo sapiens i rozprzestrzenienie się gatunku po całej Ziemi komentuje jako "atak pasożyta". W końcu po 150 000 latach ludzkiej migracji rodzi się kartogarfia: człowiek nabiera potrzeby zilustrowania planety, którą zamieszkuje. Wędrówka prowadzi dalej przez historię map świata – od tych pierwszych wydrapywanych na kamiennych i glinianych tabliczkach przez stopniowo coraz bardziej skomplikowane. Śledząc mapy przyglądamy się historii ludzkości: Mezopotamia, Egipt, Chiny, Korea, Grecja. Na całym świecie zaczyna roić się od kartografów, kolejne wielkie cywilizacje tworzą obrazy swoich terytoriów, z sobą w centrum i otoczone ze wszystkich stron nieograniczoną niczym wodą. Stopniowo mapy stają się coraz bardziej kompletne, wyłaniają się z nich znane nam dziś doskonale kształty kontynentów. Pojawia się na nich Ameryka, najpierw jako część Indii, a później jako osobny ląd. Historia toczy się dalej, powoli obraz planety zaczyna zasłaniać mnóstwo satelitów i śmieci wstrzelonych przez ludzkość w kosmos: Ziemia zaczyna się dusić. Dochodzi do przesilenia, ludzkość znika, powstają nowe kontynenty, aż w końcu Ziemia nieubłaganie zbliża się do Czarnej Dziury.