Gdy brytyjski pisarz i podróżnik Bruce Chatwin umierał na AIDS, oddał swojemu przyjacielowi - Wernerowi Herzogowi - plecak, z którym wędrował dookoła świata. 30 lat później Herzog, niosąc ten sam plecak, podróżuje śladami swojego przyjaciela, przyznając się do wielu inspiracji zaczerpniętych z wypraw i książek ojca nowoczesnej literatury podróżniczej. Chatwina interesowało życie nomadów i opisywał ich stosunek do natury, historii i świata marzeń. Razem z Herzogiem wędrujemy do śnieżnej Patagonii i na bezdroża Australii, gdzie Chatwin opisywał niezwykłą naturę pieśni Aborygenów, a także do Południowej Walii, gdzie pisarz z żoną mieszkał w ruinach klasztoru z XI wieku. Herzog ukazuje niespokojną i przenikliwą duszę Chatwina, podkreślając ich wspólne pokrewieństwo w poszukiwaniu sekretnej wiedzy o świecie. Dowiadujemy się, że herzogowska idea  "ekstatycznej prawdy" w filmie została zaczerpnięta z chatwinowskiego stylu opowieści. Co więcej: plecak podróżnika znalazł praktyczne zastosowanie w filmie. Spełnił rolę ochronnego siedziska Herzoga w czasie niespodziewanej 55-godzinnej burzy śnieżnej w masywie Cerro Torre.