film
Do widzenia, do jutra...
1960
1h 20m
Artysta Jacek poznaje piękną córkę francuskiego konsula, Margueritte, którą oprowadza po Gdańsku.
Do widzenia, do jutra...
reżyseria Janusz Morgenstern
scenariusz Zbigniew Cybulski, Bogumił Kobiela
produkcja Polska
premiera 25 maja 1960 (Światowa i polska premiera kinowa)
nagrody Film otrzymał 1 nominację
Nowość
Polska początek lat 60.? Wygląda jak Paryż Godarda. Scena w bramie arcydzieło symboliki. Zdjęcia, Cybulski, kocham taki romantyzm <3
czytaj dalej
Ranking ról
Opis filmu Do widzenia, do jutra...
Debiut reżyserski Janusza Morgensterna. Tło wydarzeń, o których opowiada film, stanowią autentyczne wątki z życiorysu Zbyszka Cybulskiego, współzałożyciela, reżysera i aktora gdańskiego kabaretu studenckiego Bim-Bom. Autentyczna jest także postać Marguerite, córki francuskiego konsula, spędzającej w Polsce jedynie wakacje i święta. W... czytaj dalej
Informacje o filmie Do widzenia, do jutra...
studio Zespół Filmowy "Kadr"
tytuł oryg. Do widzenia, do jutra...
inne tytuły Good Bye, Till Tomorrow Międzynarodowy
See You Tomorrow Międzynarodowy
więcej
Film kręcono w Gdańsku i Sopocie (Polska).
Pierwowzorem Marguerite była Francoise Bourbon. Była ona córką francuskiego konsula, który przebywał w Polsce w latach 1956-60. Miała wówczas 16 lat i uczyła się w wiedeńskim liceum, a w Polsce spędzała wakacje.
Bo choć z pozoru głównym, a raczej jedynym wątkiem filmu jest miłość Jacka do Margueritte, to pod tą przykrywką została ukazana ówczesna polska (sam w końcu nie wiem czy szara, czy kolorowa) rzeczywistość. Czy państwu czegoś to nie przypomina? Czy nie identyczna koncepcja wyłania się z "Lalki" Bolesława Prusa? Ha! Bingo! więcej
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Czy ktoś może ma dostęp do zdjęć Francoise Bourbon Grisard, autentycznej postaci, córki
francuskiego konsula, która to postać stała się natchnieniem do powołania do życia Maurgeritte?
Podobno była zjawiskowa, mieszkała w Gdańsku, i w tym czasie przyjaźniła się z Cybulskim i
Kobielą. Miała 16 lat, a nigdy nie...
choć z dzisiejszego punktu widzenia byc może już banalny bo przecież temat niewinnej i nieskażonej niczym miłości kino wyeksploatowało już chyba całkowicie. Niemniej jednak w tamtych czasach, poodwilżowych, kino pozbawione politycznego podtekstu było czymś niezwykłym. Prosta historia opowiedziana w niebanalny sposób...
więcej
„ A co bym zrobił gdybyś zaginęła? A szukałbym ciebie. Zaglądałbym w oczy wszystkim dziewczynom. Jedne miałyby twoje oczy, drugie usta, a trzecie włosy. Jedne byłyby bardzo poważne, inne znów w doskonałym humorze. Inne grałyby w tenisa lub ciągle spieszyły się na kolacje, ale żadna nie byłaby tobą. I pomyślałbym, że...
więcej"Cześć!
Co słychać?
Nic?
U mnie bardzo wiele ale nie wiem czy warto to opowiadać.
Co? No powiedz, że warto. Przecież widzisz, że na to czekam. Dziękuję.
Ty powinnaś to zrozumieć. Ciągle jesteś sama w pokoju. Nikt na Ciebie nie patrzy. Nie potrzebujesz wstydzić się marzeń, tego, co u ludzi dorosłych wywołuje ironiczny...
