Na ostrzu szpady

Znowu wymyślny tytuł w języku polskim, który nijak ma się do tytułu oryginalnego: "Garbus".

Tak sobie średnio-mało-wierna adaptacja klasycznej powieści płaszcza i szpady Paula Févala opublikowanej w połowie XIX wieku. Niestety, nie tuszująca słabości oryginału.

1 Charakteryzatorzy się nie sprawili. Choć akcja rozciąga się na przeciąg bodaj 16 lat, twarze bohaterów się nie zmieniają.
2 Jak to miło, że...

ale na kolana nie powala. Do pewnego momentu film biegnie żwawo jednakże im dalej tym gorzej. Marie Gillain gra jak drewniana lalka, aż się patrzeć nie chce. To taka łyżka dziegciu w beczce miodu. Ten pedofilski wątek także mi nie przypadł do gustu. Ogółem film bardzo, bardzo średni.

Zna ktoś tytuł motyw muzycznego, który przewija się przez cały film, a przynajmniej jego początek?

byłoby porządne, zabawne i całkiem urocze (na przykład dzięki głównej bohaterce) filmidło kostiumowe z niezłymi pojedynkami na szpady i dobrą obsadą aktorską. A tak, sama nie wiem...