Lester Burnham

Główny bohater filmu Sama Mendesa, "American Beauty", grany przez Kevina Spacey, wykreowany w dramacie autorstwa Alana Balla. Typowy mieszkaniec amerykańskich przedmieść, który nie przepada za swoją pracą, nie układa mu się z rodziną, ale zamierza odmienić swoje życie, co uważane jest za przejaw kryzysu wieku średniego.

Lester Burnham jest kierownikiem do spraw reklamy i redaktorem magazynu, ale szczerze nienawidzi swojej pracy. Tkwi w nieszczęśliwym małżeństwie z Carolyn, neurotyczną, a mimo to szalenie ambitną, pośredniczką sprzedaży nieruchomości, hodującą czerwone róże w swoim ogrodzie; ich nastoletnia córka, Jane, ma niską samoocenę oraz przechodzi typowy bunt nastolatki. Mężczyzna tęskni za dawną żoną: szaloną, spontaniczną Carolyn. Czuje, że coraz mocniej oddala się od córki, z którą miał niegdyś dobry kontakt. Jednak wszystkie jego próby nawiązania dialogu z rodziną kończą się wybuchami agresji ze strony kobiet, dlatego Lester staje się coraz bardziej przezroczysty we własnym domu – jakby był tylko mało gustownym dodatkiem do swojej dynamicznej, z pozoru pewniej siebie żony. Wszystko zmienia się, kiedy w sąsiedztwie zamieszkuje rodzina Fittsów – Frank, były pułkownik marynarki wojennej i homofob, jego niemal katatoniczna żona Barbara, oraz syn Ricky, który rejestruje za pomocą przenośnej kamery całe swoje otoczenie. Dorywcza praca Ricky'ego jest tylko przykrywką dla jego bardziej dochodowego biznesu, handlu marihuaną.

Film rozpoczyna się od monologu Lestera, który zdaje sobie sprawę ze swojej śmierci. Wszystko, co dzieje się później, jest tylko wyjaśnieniem, że nie mogło to skończyć się inaczej. Jego zachowanie, interpretowane najczęściej jako kryzys wieku średniego, tak naprawdę bardziej jest kryzysem tożsamości. Przez lata wygodnego życia na przedmieściach Lester wpadł w rutynę, z której wybija go dopiero seksualna fantazja. Fakt, iż ostatecznie ogranicza się ona tylko do pocałunku, sugeruje, że to tylko kolejny element mentalnego zniewolenia. Lester, próbując odmienić swoje życie, po prostu chce nadać mu sens. "American Beauty", obok takich filmów jak "Podziemny krąg", "Magnolia" czy "Ciemna strona miasta", wpisuje się charakterystyczną dla końcówki lat 90. krytykę społeczeństwa amerykańskiego, którego członkowie zatracili swoją indywidualność, poczucie satysfakcji i piękna.