zmarnowanych szans. Zaczyna się obiecująco i szybko wciąga widza w intrygę, ale potem na długie minuty zbacza na manowce w poboczne wątki niczym lub niewiele powiązane z głównym, w jakieś castingi, miłostki, spotkania terapeutyczne, tańce czy „czarodziejski” pobyt w USA. Wszystko to rozmydla temat filmu niczym żmut. Rozumiem, że bohaterka w tych fragmentach próbuje poskładać swoje życie po traumie z dzieciństwa, ale to jest nieprzekonujące. Na szczęście na koniec wracamy do głównego wątku i reżyserka spina fabułę w jedną całość. Moim zdaniem, albo zabrakło materiału na film dłuższy albo trzeba było zrobić krótką fabułę.