Nie można oceniać tego filmu zbyt wysoko, tylko dlatego, że nowsza wersja filmu wiele wyjaśnia. Od tej wersji należy wymagać tego, aby przekaz był płynny i na tyle czytelny, aby nie trzeba było sięgać do adaptacji czy do samego źródła-książki. Film powinien obronić się sam, natomiast w przypadku filmu Ridleya Scotta tak się nie dzieje. Pełno niedomówień i niedokładności sprawia, że nie można nazwać tego arcydziełem. Film miejscami podobny do słowotoku, a teoria, że Deckard był replikantem w tym akurat filmie nie jest udowodniona. Są fragmenty, które by mogły pozwolić tak przypuszczać, ale wiele niezgodności (brak siły u Deckarda czy odporności typowej dla replikantów) temu skutecznie przeczy. Wyrazista przez większość filmu postać grana przez znakomitego Hauera, zamazuje się w samej końcówce i nie bardzo wiadomo co kierowało tymże właśnie bohaterem. Oprócz tego dochodzi do filmu miejscami zbyt długa monotonia, co sprawia, że ten film można ocenić najwyżej na pięć, gdyż całości "filmu" jako takiego tu nie było. Można mamić ludzi doszukiwaniem się głębszego przekazu, odkrywającego mroczne tajniki życia ludzkiego, ale jeżeli wszyscy ważniejsi byli replikantami, to nie ma o tym mowy. Reasumując zbyt wiele sprzeczności by film nazwać dziełem, choć nietuzinkowa natura tego filmu nie pozwala przejść obok niego obojętnie.