Kiedy Laurie poznaje Matthew, wydaje się, że Kopciuszek wreszcie odnalazł swojego księcia.
On jest młody, dobrze sytuowany i pełen entuzjazmu na przyszłość. Ona - urodziwa, sympatyczna i z pozoru kipiąca od ciepła. Krótkotrwała sielanka pięknej pary nie trwa jednak długo. Okazuje się, że Laurie cierpi na poważne zaburzenia psychiczne. Są chwile, gdy jawi się jako miła i opiekuńcza osoba, która wydaje się funkcjonować normalnie. Jednak coraz częściej zdarza się, że Laurie czuje się zdezorientowana, zagubiona, a jej zachowanie staje się agresywne.
Fabuła filmu z pozoru może wydawać się kolejną telewizyjną sztampą wytworzoną na potrzeby cyklu w typie "Prawdziwe historie". Tak się składa, że "Murder of Innocence" rzeczywiście oparty jest na prawdziwych wydarzeniach związanych z życiem Laurie Dann, jednak nie to decyduje o jego mocnej sile przekazu.
Na gromkie brawa zasługuje przede wszystkim Valerie Bertinelli, która idealnie wpasowała się w rolę kobiety z zaburzeniami psychicznymi. Często sięgam po filmy o osobach chorych psychicznie, socjopatach etc. i z pełną świadomością mogę przyznać, że rola Valerie to jedno z lepszych studium psychiki niezrównoważonej mentalnie jednostki.
Gra aktorki charakteryzuje się dużą siłą wyrazu. Jej pusty wzrok, który skrywa czający się obłęd, rozedrgane wargi, czy kamienna blada twarz nosząca maskę skrywanej w głębi traumy - wszystko to złożyło się na wielce sugestywny i przerażający portret kobiety zagubionej w koszmarze własnego umysłu.
Wiele scen w filmie potrafi wzbudzić niepokój (choćby te w zdewastowanym i pomazanym przez Laurie mieszkaniu, która leży wśród gnijącego mięsa), również rodzice chorej kobiety potrafią wzbudzić przerażenie swym zaślepionym i lekceważącym spojrzeniem na zaburzenia córki.
Historia przedstawiona w filmie jest naprawdę szokująca, do tego rola Laurie jest zdecydowanie najlepszą kreacją Valerie Bertinelli.

CIEKAWOSTKA ZE SPOILEREM
*
*
*
Laurie Dann wkroczyła do szkoły postawowej w Winnetka 20 maja 1988 roku. Postrzeliła kilka osób. Jeden chłopiec zginął, sześcioro pozostałych dzieci zostało rannych, lecz z czasem wyzdrowiało.
Zakładnik postrzelony w domu również wyzdrowiał, z czasem zaczał pracować jako prawnik, a poźniej agent FBI.