ona wywaliła kota najpierw. unforgivable.

dokładnie.

kot to tak jakby metafora w tym filmie, mnie się podobało :)

No tak. Ale chodzi mi o to, że to ja płakałam, jak znalazła kota..

aha, sorry, myślałam, że ci się to nie podobało :) film fajny, klimatyczny i para głównych bohaterów też rewelacyjna :) swoją drogą przy scenie z kotem też płakałam :)

Tak, teraz zdaje sobie sprawę, że to mogło dziwnie zabrzmieć, bo przecież ona też płakała. Chodziło mi jednak o mnie. I oczywiście zgadzam się z tobą w 100%.

Ja też płakałam :) Cieszę się, że nie tylko mnie wzruszyła ta scena... Film świetny, a kot powinien dostać kociego Oskara, gdyby takie były.

haha :D koci Oscar, świetny pomysł! ale rzeczywiście, bezimienny kot cichym bohaterem filmu :D

Kot spisał się lepiej od głównej bohaterki i dostał za tą rolę kocią nagrodę, nie wiem tylko czy to zwierzęcy odpowiednik Oscara.

Dziwisz się? :) W życiu też koty są lepszymi aktorami niż ludzie :P, niby nic takiego nie robią ale zawsze swoje ugrają - miska pełna, kuweta czysta, najlepsze miejsce na kanapie i łóżku...

Ja nie wiem czy bardziej dręczy mnie moment wypuszczenia biednego rudzielca z taksówki na deszcz i pastwę losu, czy wzrusza chwila jego odnalezienia i to porozumiewawcze miaukanie - jak dobrze, że jesteś - należymy do siebie :).
Ponoć Audrey na premierze dręczyła myśl "ja nigdy nie wyrzuciłabym kota jak Holly" :)...

Mnie zdecydowanie bardziej dręczyło to, że wypuściła go na ulicę, na deszcz i myśl "Nie... niemożliwe, że po niego nie wróci :O Jak ona tak może!"