W 1972 roku lot 571 Urugwajskich Sił Powietrznych, wyczarterowany przez drużynę rugby na przelot do Chile, rozbił się na lodowcu w samym sercu Andów. Tylko 29 z 45 pasażerów przeżyło katastrofę. W najbardziej nieprzyjaznym środowisku na Ziemi musieli uciekać się do ekstremalnych środków, aby pozostać przy życiu.

Rok 1972, Montevideo (Urugwaj). Po kolejnym meczu młodzi gracze amatorskiej drużyny rugby szykują się do lotu na mecz w Santiago (Chile). Dla niektórych to pierwsza daleka wyprawa, wiec podekscytowani zbierają pieniądze na podróż, namawiając przyjaciół oraz członków swojej rodziny, by towarzyszyli im w tym wydarzeniu. Krótko po starcie samolot wpada w turbulencje, a piloci nad przełęczą w Andach mylnie obniżają lot i tracą wysokość, co doprowadza do oderwania się skrzydeł, dziury w samolocie i ześlizgnięcia się po wzniesieniu kadłuba. Rozbitkowie nie mają żadnego wyposażenia, by przetrwać temperaturę, która spada o 30 stopni. Jedni zamarzają, inni umierają wskutek odniesionych obrażeń. Czekając na pomoc, sami podejmują próbę wspięcia się na szczyt, by latające helikoptery ich zauważyły. Dostosowują resztki samolotu do warunków, przenoszą zmarłych, przeszukują walizki. Nie jedzą, licząc na ratunek. Gdy dziesiątego dnia odnajdują radio i dowiadują się, że zakończono ich poszukiwania, 27 ocalałych traci nadzieję... Co się dzieje, gdy świat Cię porzuca?