Film niezwykły, dotąd najlepsze dzieło Jodorowskiego jakie dane mi było widzieć. Tym razem dużą rolę odgrywa tu przedstawiana fabuła, a nie głównie symbole. Stylistyka horroru która mniej więcej w połowie filmu zostaje tu wpleciona na początku ciut mnie irytowała, ale idzie się do niej przyzwyczaić, choć klimat pierwszej połowy bardziej mnie urzekł. No i niepotrzebny był ten cytat na końcu, bo za bardzo ułatwia interpretację. Ale ogólnie nie mam wiele do zarzucenia, do porządne kino na mocne 8/10.

Jak rozumiesz fragment tego Psalmu w kontekście filmu?

Taki cmokuśny, cmokowany film, wręcz filmik, który pocmokusiać można po cmokusiu. Cmokałbym tego cmoka nawet gdyby cmoki były niezbyt cmokaśne. Nie napisałeś o tym filmie nic, co byłoby Twoim prywatnym doświadczeniem.

co to za wysryw?

Otóż to! Właśnie dlatego napisałem ironicznie, ale trochę prześmiewczo z nutą kpiny, ale i zbliżając się przy równoczesnym oddaleniu od sensu i absurdu, żeby znaków przybyło, ale nie ubyło i by ich liczba nie pozostała tożsamą. Zachwycił mnie i rozmach komentarza i jego powłóczystość. Był pełen scienci i filuternie makabryczny co uwiodło mnie i zmroziło. Wprost mistrzowsko oddał to czego autor nie był w stanie uchwycić. Dlatego wielkie brawa za tego typu kloce i zachęcam zarazem do częstszego angażowania się w niekomentowanie gdy nie ma się nic do powiedzenia.

Boże że ci się chciało to pisać, przeczytałam pierwsze zdanie

Generowanie takiego bełkotu to dwie-trzy minuty.