Film ukazuje Kielce i miasteczka Kielecczyzny jako miejsca dialogu, na tle trudnej, często dramatycznej historii. Są tam opowieści dawnych żydowskich mieszkańców Kielecczyzny oraz relacje ze spotkań grup młodzieży - polskiej i izraelskiej, która zawiązuje przyjaźnie, odkrywając nowe oblicze Kielecczyzny. W filmie "grają" także świętokrzyskie miejsca - tytułowe sztetle: Kielce, Bodzentyn, Chmielnik, Nowy Korczyn, Małogoszcz, które są m.in. tłem do opowieści jednej z ofiar ofiary pogromu, Barucha Dorfmana, który w pogromie Żydów w Kielcach 4 lipca 1946 r. stracił oko. W swoich filmowych wypowiedziach zaznacza on konsekwentnie dążenia do dialogu.