Podobnie jak Mały Włóczęga Chaplina, bohater filmu, niejaki Koistinen,usiłuje przebić anonimową skorupę otaczającego go świata, który jak gdyby sprzysiągł się, aby zmiażdżyć jego nadzieje na lepsze życie.

Przestępcy wykorzystują jego tęsknotę za prawdziwą miłością i posadę nocnego stróża, aby zorganizować śmiały skok. Wszystko to dzieje się za sprawą najokrutniejszej femme fatale w historii kina od czasu bohaterki "Wszystko o Ewie" Josepha L. Mankiewicza z 1950 roku. Kositinen szybko wpada w jej sidła. Blondwłosa Maria z łatwością nim manipuluje i wplątuje go w przestępstwo, a potem pozostawia go zupełnie samego z konsekwencjami.

Szczęśliwie dla naszego bohatera, Kaurismaki słynie ze swojego sentymentalizmu i miękkiego serca. Możemy się więc spodziewać, że w ostatniej scenie dla Koistinena zabłyśnie światełko w tunelu.

Smętny everyman, Koistinen, jest nocnym stróżem. Patroluje sklepy, między innymi ekskluzywny sklep z biżuterią. Koistinen, który marzy o swojej własnej firmie ochroniarskiej, prowadzi życie, które jest pasmem upokorzeń: koledzy naśmiewają się z niego, że nie ma dziewczyny, ludzie patrzą na niego podejrzliwie, gdy robi zakupy. Pewnego dnia Koistinen poznaje piękną dziewczynę. Nie wie, że będzie to kolejne źródło jego problemów. "Światła o zmierzchu" to portret dojmującej samotności.