Co ten film miał przedstawić? - ciśnie się na usta po obejrzeniu. Jeżeli miał to być dramat mocniejszy niż "Galerianki", jak głosił plakat to zdecydowanie zabrakło mocnych szwarccharakterów którzy lejąc małe dziewczynki po pyskach zmuszały by je do prostytucji. Jeżeli psychologiczne kino w stylu starej daty za dużo w nim akcji i kontrowersyjności. Mam wrażenie, że reżyser nie bardzo wiedział w którą stronę pójść. Czy zrobić tragedię, czy thriller. Wrażenie to spotęgowało zakończenie, które nadało całokształtowi piętno dzieła nieskończonego, upieczonego w połowie. Choć ciasto było dobrze przyprawione tematem zabrakło zdecydowania, czy pozostawić je surowe gorzkie i pełne dramatyzmu, czy też dobrze wypiec. Powstała hybryda.



Bycie pośrodku nie służy nikomu. Jak volksdeutschy nie lubili ani Polacy ani Niemcy, tak ten film ani nie dostanie Oscara, ani nie wryje się w pamięć jak scenografia z Piły. A szkoda, bo można było zrobić coś więcej niż obraz typowo zakorzeniony w polskiej rzeczywistości - atrakcyjny ze względu na swojskie otoczenie. Można było zuniwersalizować powszechny problem, wnikając w psychikę bohaterów. Lub przeciwnie z amerykańskim rozmachem pokazać brudny świat centralno - wschodniej Europy gdzie niczym superbohaterowie z komiksów ścierają się mafia pedofilska z organami ścigania. Można było. Tymczasem na razie film może posłużyć jako półprodukt do nakręcenia dwóch innych.