Jest wielkim fanem tego serialu, ale pierwszy film nie był zbyt dobry; ogólnie był całkiem niezły, ale jak na Psycha to tak średnio. Ten film też idealny nie był, ale na pewno był lepszy niż pierwszy.

Co najważniejsze, wrócił Lassie i wokół niego kręciła się cała fabuła. Timothy Omundson przed premierą poprzedniego filmu miał udar, dlatego nie było go w nim. Tutaj jeszcze nie wrócił do pełnej sprawności, dlatego scenariusz dostosowano właśnie do Omundsona. A dzięki niemu film od razu robi się lepszy.

Fabuła była dosyć prosta, nic wymyślnego, prawie żadnych otwartych terenów. Gdy Shawn i Gus wrócili do Santa Barbara to przed ich dawnym biurem użyto green screena, nie do końca dobrej jakości. Przyczyną był oczywiście niski budżet.

Chłopaki nic się nie zmienili, nadal są dziecinni i zawsze świetnie ogląda się ich razem. W serialu zwykle Gus dostawał jedną czy dwie ksywy na odcinek, tutaj jest ich sporo więcej. Juliet była taka jakaś bezbarwna i równie dobrze mogłoby jej nie być. I jak zwykle musieli jakoś wcisnąć Mary'ego :D

Pierwszy film miał zabawne momenty, tak tutaj śmiałem się naprawdę przez większość czasu.

Nie zliczę ile było nawiązań do różnych filmów czy seriali. Takie najbardziej oczywiste to Scrubs i Good Doctor.

Czego mi brakowało? Żartów z powiedzeniem "suck it". Chociaż częściowo to występuje w pewnej piosence i gdy chłopaki poznają Ova to na wódce jest to napisane, tylko po norwesku.

I ta scena łaskotek. Aż mi się nieprzyjemnie oglądało tę scenę :D

Podobno ma być pięć filmów. Dwa mamy już za sobą, więc jeszcze trzy. I prawdopodobnie każdy będzie się skupiał na kimś innym. Oby był większy budżet, no i w końcu oby doszło do spotkania z Adrianem Monkiem. To byłby genialny film :-)