Jeszcze nie obejrzałam filmu, ale robiąc napisy widziałam tę scenę. Dla mnie to oczywiste, że Duan (nie Juan)wypiera się miłości do Juxian, bo przed oprawcami wyparłby się nawet samego siebie. Inna sprawa, że jako skrajny egoista o narcystycznym zacięciu raczej mało kogo kocha...

sam tego nie łapie do końca. Hmm nie wiem może nie potrafił zostawić dla niej dawnego życia bo w końcu z operą i z przyjacielem był związany od 24 roku. Ciężka sprawa. Może w jakiś sposób ratował żonę przed komunistami?

Ps Świetna historia (pod względem wizualnym cudo)
ocena 9/10
Polecam też "Zawieście czerwone latarnie"

Może chodzilo o to aby pokazac, co komunizm potrafi zrobic z ludzmi. Ten system sprawil, ze maz wyparl sie swojej zony oraz przyjaciela. Sadze, ze niewiele osob, ktore doswiadczylyby przesladowan oraz tortur podobnych do tych, jakim byl poddany Duan nie wyparloby sie samych siebie

tez uwazam, ze ta scena jest symboliczna i nie nalezy jej rozpatrywac w kontekscie fabuly.
powiedzialbym, ze film dzieli sie na kilka aktów (ktore nota bene z powodzeniem moglyby istniec jako oddzielne historie) i jesli chodzi o "akt" ostatni ze scena wyparcia sie zony, odbieram go jako czysta krytyke systemu komunistycznego - oczywiscie zgrabnie owiana plaszczem fabuly.

Jasne (!) że ta scena nawiązuje do tego, co totalitaryzm robi z ludźmi! To odpowiednik sławnej sceny ze szczurami w powieści Orwella "1984", tyle że w mniej drastycznym wariancie. I przecież scena ta wpisuje się w totalnie w całą końcową sekwencję filmu - we wszystko, co dzieje się i z operą, i z jej artystami, po wprowadzeniu "władzy ludowej". (To dlatego tłumy odwróciły się nagle od ukochanych przez siebie wcześniej aktorów.)

Oto co się działo (między innymi) w okresie tzw. rewolucji kulturalnej w Chinach:
Zamknięto teatry i biblioteki. Zakazano wykonywania zawodu wędrownym muzykom, aktorom i akrobatom. Zakazana była np. muzyka Chopina jako nie niosąca rewolucyjnego zapału. Niszczono "feudalne" zabytki, będące bezcennym dziedzictwem kultury. Masowo palono "niepoprawne politycznie" książki, nie przepuszczając nawet starożytnym rękopisom sprzed 2000 lat.
Zakazane zostało urządzanie wesel i pogrzebów, a także...trzymanie się za ręce. Zakazano ulubionej przez Chińczyków rozrywki, jaką jest puszczanie latawców. Zabroniono sprzedaży futer, kosmetyków, okularów przeciwsłonecznych i innych towarów uznanych za luksusowe. Członkowie oddziałów Czerwonej Gwardii wdzierali się do prywatnych mieszkań, ogałacając je z przedmiotów uznanych za "burżuazyjne". Tym, którzy zakwalifikowani zostali do kategorii "duchów i upiorów" "elementów przestępczych" i "kontrrewolucjonistów" publicznie golono głowy. Itd., itd.

No i wybito wszystkie wróble, bo miały wyjadać ziarno, powodując masowy głód. W konsekwencji szkodniki spowodowały jeszcze większe straty w plonach. Szaleństwo władzy.

to akurat podczas Wielkiego Skoku a nie Rewolucji Kulturalnej, ale morał podobny.

Nie wiem czy dobrze odebrałam tę scenę, jednak kluczowym wydaje mi się moment, kiedy Duan rzuca oskarżenia wobec Dieyi. Być może się mylę, ale sądzę, że on odwzajemniał uczucia przyjaciela - tylko przez długo nie zdawał sobie z tego sprawy lub nie mógł się z tym pogodzić - gdy zarzucił Dieyi pewną relację z Mistrzem Yuan, niemal krzyczała przez niego zazdrość zdradzonego kochanka. Być może nie mógł mu tego wybaczyć, dlatego wydał go przed komunistami.
Co zaś tyczy się samej Juxian - to uważam, iż on jej naprawdę nigdy nie kochał. Być może był nią zauroczony, lecz to nie była miłość.