Światowy kryzys ekonomiczny okiem azjatyckiego reżysera. Mozaikowa, nie chronologiczna historia kilku mieszkańców Hongkongu w okresie największych zawirowań na rynkach finansowych. Johnnie To robi spacer po chińskiej metropolii, przyglądając się, jak globalna katastrofa giełdowa odcisnęła swoje piętno na różnych grupach społecznych. Bohaterów wybrał ze skrajnie różnych środowisk. Mamy przedstawicieli światka przestępczego, próbujących szczęścia w świecie ekonomii. Policjanta, na co dzień mierzącego się ze skutkami ich działalności, zmuszonego stawić czoła skutkom ryzykownych decyzji kredytowych żony. I w końcu przedstawicielkę bankowości, pracownicę niskiego szczebla, która w obliczu ryzyka utraty pracy, musi nakłaniać mało rozgarniętych klientów do zakupu niekorzystnych akcji wysokiego ryzyka. Poszczególne historie zazębiają się, reżyser dość swobodnie poczyna sobie z chronologią, zmuszając widza do uważnego oglądania, nie ułatwiając sprawy przez zasypywanie go specjalistycznym, ekonomiczno-bankowym żargonem. Cierpliwi i uważni zostaną nagrodzeni przemyślaną, wciągającą, moralnie niejednoznaczną fabułą, która w odróżnieniu od większości angielskojęzycznych fabuł postkryzysowych, nie epatuje lewackim myśleniem, zabarwiona jest natomiast charakterystycznym dla azjatyckiego kina klimatem lekkiego absurdu, który potrafi uderzyć znienacka, spuszczając z widza nieco powietrza.

http://kinofilizm.blogspot.co.uk/2013/06/przystanek-indie-3.html