Jaka była Niemiecka Republika Demokratyczna wie każdy, kto żył w owych czasach nie tylko w NRD ale i każdym innym kraju 'bloku postępu'. Mi było to dane. Dla tych, którzy z racji daty urodzenia na ów 'przywilej' się nie załapali, dodam - absolutnie nie ma czego żałować. No, chyba, że jest się specyficznym typem masochisty...
Natomiast Florian Christian graf von Donnersmarck jest dla mnie absolutną zagadką. Największą z tajemnic, enigmą enigm. Lądem nieodkrytym. Jak paniczyk z dobrego (ba! I to jak!!) domu mógł popełnić dzieło tej miary co "Życie na podsłuchu"? Fakt, Mieszkał chwilę, studiował i pracował nawet w Ojczyźnie Postępu, Związku Radzieckim, lecz nie sądzę, że pozwolono mu na obserwowanie prawdziwego życia. Takim jak on, cały sztab odpowiednio dobranych i zaufanych ludzi miał zapewnić ogląd radzieckiego raju, jaki być powinien. Ale nie był.
I tutaj taka niespodzianka! NRD jak wykrystalizowana w probówce analiz uczonych znawców tematu, minimalistyczne honeckerowskie haiku. Bardziej niż kinowy film, Teatr Telewizji dla koneserów. I mimo, że widziałem NRD na własne oczy, to obraz grafa von Donnersmarcka uważam za wierniejszy i dosadniejszy od własnych wspomnień.
Jeśli dwudziestoparolatek spyta się mnie o epokę słusznie minioną, z ręką na sercu polecę mu "Życie..."
Młody człowieku - tak było!!