Film naprawdę mi się podobał. Zaczęliśmy go oglądać na zajęciach z niemieckiego i od razu wiedziałam że muszę zobaczyć całość. Osobiście nie znam tamtych czasów, urodziłam się w 90 roku, ale z tego co zostało pokazane w filmie widać, że nawet w najgorszych czasach można się zachować po prostu po ludzku.
W filmie ukazane też było że nie każdy był na tyle silny psychicznie by wytrzymać zatrzymania i przesłuchania przez służbę bezpieczeństwa, a nawet jeśli wydawałoby się, że jakaś osoba jest silna stasi i tak znalazło sposób (okrutny, wyczerpujący fizycznie i psychicznie, tak że organizm odmawiał posłuszeństwa) by wydobyć z tej osoby informacje które posiada.

rocznik 80 , kłaniam się. dla mnie miejsce i czas akcji były tylko doskonałym tłem dla tej niesamowitej historii. ten film nie był tylko o socjalizmie, a jak trafne zauważyłaś o ludziach i ich wyborach, a także o miłości.

Ja w poniedziałek na niego idę w ramach Dnia Niemieckiego. Słyszałam o tym filmie wiele pozytywnych opinii, no ale zobaczymy.

Ja obejrzałam ten film na lekcji języka niemieckiego. Zdecydowanie ten temat jest zznany dla mnie z opowieści (rocznik 98), ale dzięki rodzicom znam jednak trochę te realia. Film oglądaliśmy przez parę lekcji, więc nie było szansy na zaśnięcie, ale myslę, że i tak bym nie spała. Film bardzo poruszający, poważny i na pewno ambitny. Podobało mi się, że pomimo smutnego nastroju i dramatycznych okoliczności akcji, film nie skończył się tak źle, a ( w związku z upadkiem Muru) można nawet, że dośc powiedzieć optymistycznie. Ostatnia scena to jedna z najlepszych scen w historii kina, niby dosyc banalna, ale genialna :D