...choć byłem co do tego filmu sceptyczny - "grubaska" Zeta-Jones, no i ta amerykańska komediowa "lekkość". Ale okazało się to zaskakująco świeże - jak świeże warzywa z targu, na który bohaterka chadza o świcie. Pomysł na zajmowanie się siostrzenicą, której matka zginęła w wypadku, może nie jest zbyt oryginalny, ale cały ten wątek zajmuje sporo miejsca i sprawia, ze miłosna historyjka nie dominuje. Choć, rzecz jasna, jest do bólu przewidywalna - kiedy 20 minut przed końcem cała trójka zaczyna wieść szczęśliwy żywot, wiadomo, że coś musi pójść nie tak i że stanie sie to w kuchni restauracji Kate. Najważniejsza jednak w tym filmie jest muzyka - Philip Glass jest doskonały, nawet w tak dość przecież przeciętnym filmie. Jego muzyka czasem dopowiada, domyka sceny, a czasem wręcz je uszlachetnia. Dla niej warto wracać do tego filmu.

Scenariusz: 6/ 10
Reżyseria: 6/ 10
Zdjęcia: 7/ 10
Muzyka: 9/ 10
Ogółem: 6/ 10