Anna żyła i nie żyła. Tym prostym zdaniem można by zakończyć wypowiedź i pozostawić ją każdemu indywidualnej interpretacji. Film uważam za ZMARNOWANY POTENCJAŁ. I to wielkimi literami piszę ponieważ pomysł był genialny Film jest niesamowitym psychologicznym thrillerem. Prawdziwy smakołyk dla psychologów. Jednak reżyseria jest na poziomie klasy B. Pomysł miał tak ogromny potencjał, że powinni władować w niego grube miliony, zatrudnić wybitnego reżysera, a całość powinna być robiona pod nadzorem Agnieszki Wojtowicz by wszystko zostało zachowane wedle jej pomysłu. Scenografia, aktorstwo co u niektórych, pozostawia wiele do życzenia, brak klimatu, mroku oraz napięcia.
Kluczem do jakiejkolwiek dyskusji czy Anna żyła czy nie, należy wziąć pod uwagę kwestie „czym, jest śmierć” wg producentów tego filmu. Pokazali, że życie to nie tylko bijące serce, sprawne płuca ale i sens życia i cel w życiu.

Postaram się najprościej wytłumaczyć jak to wygląda.
Kim był Eliot i mały Jack?? Na pewno ludźmi z darem, dzięki któremu widzieli „martwych ludzi w środku”(czyli osoby, które są już martwe ale nie ciałem, tylko duszą bo straciły sens życia i potrzebę życia). Pokazuje to scena w której Jack widział wśród kurczaków jedno już „martwe”, które pochował „żywcem”, to jak widział swoją matkę(martwą w środku ale nadal żyjącą ciałem – to miało pokazać jak zarówno Eliot jak i Jack widzą tych już „martwych”) Eliot zobaczył, że „nie ma w Annie życia” jak ją pierwszy raz spotkał na pogrzebie a utwierdziła to scena w której obserwował ja z okna.
To czy potrafił rozmawiać ze zmarłymi pozostawia wiele pytań. Niby tak twierdził. Ale scenie gdy zajmował się zwłokami brata policjanta widać było, że momentami prowadzi rozmowę w myślach bo usta się nie poruszały. Zmarły brat policjanta też nie dawał znaku życia i nic nie powiedział, tylko sam Eliot mówił. Nie przypominam sobie żadnego wątku by to pokazywał, że faktycznie to potrafi. Bardziej prawdopodobne, że miał nie po kolei i tak mu się wydawało, tym bardziej, że pierwszy raz odczuł to po śmierci własnej matki.

Anna „żyła ciałem” to jasne wskazuje na to:
- odbicie w lustrze oraz para od oddechu
- telefon do Paula(ten to zignorował bo sam już zaczął żyć przekonaniem, że wariuje – wizje Anny – i tracił duchowy sens życia)
- wstrzykiwana przez Eliota substancja(a jak jest trup to nie ma krążenia krwi, wiec substancja nie powinna działać)
- rozwalone przez Annę przedmioty znajdujące się w sali w której leżała.
- ponad to scena z kluczami, scena jak zabrała nożyczki i Eliot odczuł lęk(skoro to duch to dlaczego miałby go zranić?)
- Scena w której mały Jack pyta Eliota „czy ta dziura jest dla Pani Taylor, ponieważ umarła?” a w odpowiedzi dostał „Nie. Ponieważ nie ma w niej życia” A to różnica.

Anna była martwa w środku i świadczy o tym:
- brak chęci wyjścia na świat, po której Eliot powiedział „Wszyscy mówicie, że się boicie śmierci a tak naprawdę bardziej przeraża was życie”
- pierwsza scena po nieudanym seksie, Anna bierze prysznic i krwawi z nosa(symbolicznie pokazanie jej śmieci w środku).
- Paul się pyta czy jest szczęśliwa a ona okłamuje go, że tak.
- Anna mówiąca „cieszę się, że umarłam, cieszę się, że to koniec”

Anna została pochowana żywcem. Podobnie jak kurczak przez Jacka. Eliot zamykający trumnę jak i Jack zakopujący kurczaka(gdzie było widać wyraźnie, że żyje), użyli tego samego zdania „Tak będzie lepiej”

Dlaczego Eliot to robił? Scena w której mierzył wykop, gdzie miała być wsadzona trumna doskonale to tłumaczy. Ponieważ „Nie ma w nich życia. Jedynie ja widzę te istoty błąkające się bez celu. Są tylko srającymi i oddającymi mocz istotami, zatruwają nas swoim odorem, bezczynnie przeżywają życie. Muszę ich pogrzebać, nie mam wyboru”