Pojedynek psychopaty z twardym gliną. Obaj niespodziewanie zagrani zaledwie średnio- Bronson jako policjant gra trochę na jedną minę, a Gene Davis wcale nie przeraża mimo że taki był zamysł scenariusza. Do tego jak to bywa w filmach J. Lee Thompsona postaci są przerysowane do granic możliwości. Leo Kessler to glina z zasadami, super poważny i pozbawiony jakiegokolwiek dystansu, postać wręcz negatywna, bo nastawiona na zasadę "cel uświęca środki". Tymczasem morderca to totalny kretyn, nerwowy i bezmyślny. Już dawno by go złapali gdyby nie to że jego przeciwnik jest równie naiwny.
Czemu więc dałem wysoką ocenę? Bo jako kino klasy "b" ten film sprawdza się dobrze. Jest wartka akcja, krwawe morderstwa i niezła muzyka. A że wszystko jest schematyczne? Fani Bronsona i tak będą zachwyceni i nie zauważą że ich idol z filmu na film radzi sobie coraz gorzej (przynajmniej w latach 80).