Nic nie kumasz z tych komentarzy gościu. Kocham i podziwiam wszelka tematykę związaną z himalaizmem,mój ból dupy wiąże się z tym odartym z wszelkich emocji filmem. Chyba nigdy nie oglądałeś podobnych dokumentów, surowa natura, potęga gór, oglądasz i pocisz się. Mam lęk wysokości i zlote tarasy to dla mnie mega stres! :P ale wielbię filmy o górach, czy to że sama sie boję nie daje mi prawa do opinii, ze ten film to zwyczajne guano?No wybacz, ale nie na tym chyba ma to polegać, by zaliczać szczyty szybciej niż panienki na dysce. W rzeczywistości na pewno było ciężko, ale co z tego skoro nawet tego nie widać. Po co zapychać czas urywkami o dzieciństwie, matce etc? Film mial byc protestem wobec komerchy i hołdem dla szerpow, a powielil i utrwalil tylko to co najgorsze.

Wybaczam.

A ma polegać na zostawianiu trupów przy drodze? Tylko oczywiście pokazując tą chwalebną walkę, trupy sobie podarujmy. Ważne że potęga gór piękna. A w ogóle standardy świata zachodniego to jest jedyny, słuszny i obiektywnie wartościowy punkt widzenia.
Naprawdę oglądając tyle filmów nie widzisz szerszego kontekstu? Znasz nazwisko pierwszego zdobywcy Ewerestu? Którego? Wymienisz jakiegoś bohaterskiego Szerpę?
Facet wziął całą komercję zachodu i pokazał nam co można z nią zrobić. Jak się ścigać, bo to właśnie nasi bohaterowie robią, a nie tylko w ciszy walczą ze sobą i górami. Chcąc być purystą wystarczy poczytać jakie zdanie o himalaistach ma Kurtyka, który naprawdę nie zabiega o poklask, nie podkrada innym dróg.

Romantyzowanie gór jest piękne. Same góry są piękne. I nie jeden powtarza że "w świecie nikt nie kochał tak skalistej, stromej drogi..." Ale dziś, żeby znaleźć takie góry, to trzeba mocno się wysilić. Ośmiotysięczniki są już rozdeptane i niewiarygodnie zaśmiecone. Również trupami. Takimi, nad którymi kolejni sportowcy przechodzą dając spory krok, bo leżąna głównej drodze. Do których nikt nie wrócił przynieść tlen (vide scena z dokumentu kiedy schodzili z K2 bodajże. Bo mijanie umierających kolegów to już dziś norma, a bohaterstwo sprzed kilku lat kiedy polscy wspinacze uratowali Revol z Nanga Parbat to wyjątek na skalę światową.
Warto o tym wiedzieć i pamiętać patrząc na te cudne romantyzmy, których nikt nie neguje, że kiedyś były. Taki romantyczny Hillary nie wyrzekł się współpracy z Tenzingiem Norgayem. Ale to było... 70 lat temu...


To tak tylko dla pokazania, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia, a porównanie wyczynów jednego typu do innych kompletnie nie ma sensu. Stąd nazwanie jęków kanapowych samców"bólem dupy"