Uwielbiam Ala Pacino, jest to jeden z moich ulubionych aktorów i dla tego film 88 minut mnie zainteresował. Lubię takie produkcje gdzie bohater ma ściśle ograniczony czas i musi się śpieszyć a atmosfera staje się coraz bardziej napięta. Gdy zobaczyłem, że w "88 minut" Gra Al po prostu musiałem to obejrzeć, wiedziałem, że film będzie super...
Niestety mocno się przeliczyłem ponieważ film jest dość słaby. Najgorszą jego wadą jest scenariusz w którym scenarzyści kompletnie nie wiedzieli jak wywołać u widza napięcie oraz... obsada!
Niestety ale Al Pacino pasował do swojej roli średnio, aktor starał się ale miałem wrażenie, że w końcu pojął iż film będzie kiepski. Jego partnerka filmowa (ta ruda) kręci się cały czas przy nim i... tyle, dziewcze nie ma praktycznie żadnej roli w tym filmie, jej jedynym zadaniem jest pokazywać ładną buźkę. Koleżanka z pracy Ala (ta lesbijka) popisała się chyba największą głupotą w historii filmów i tak naprawdę mam wrażenie, że twórcy rzucili owe rozwiązanie problemu od tak, z tyłka.
Trzecia z pań za to ma tak martwe oczy, że gdy tylko ją zobaczyłem wiedziałem iż jest główną antagonistką... podczas oglądania miałem nadzieję, że scenarzyści i reżyser specjalnie tak to wszystko uknuli a ostatecznie mordercą okaże się kto inny ale niestety się przeliczyłem.
Zresztą śmieszne jest to, że film sam siebie spoileruje, ujęcia przy windzie jasno pokazują kto jest mordercą i każda osoba myśląca się tego domyśli. Potem Al Pacino wielce zastanawia się kto mógł wykraść to nagranie z jego biura i oczywiście jak na bardzo inteligentnego psychiatrę przystało ni cholery nie może sobie przypomnieć, że parę scen wcześniej kazał tam przesiadywać blondynce...
Nie wspominam już o retrospekcji z lesbijskiego sexu która w tym filmie jest niesamowicie wciśnięta na siłę i widać, że twórcy chcieli "ugryźć kawałek tortu" bo przecież lesbijska scena zawsze jest mile widziana... (EDIT: Trzeba jednak filmowi oddać co jego, nie starał się w tym momencie być pornosem i scena jest dość krótka ;)).
Może ja coś źle kojarzę ale z tego co sobie przypominam Pacino sam kazał ukryć antagonistkę w swoim biurze a więc miała naprawdę ogrom czasu by przeszukać jego biuro bez problemu (bo wątpię by jego koleżanka miała ją pilnować cały czas) więc usypianie sexem koleżanki po fachu Ala i trzymanie jej śpiącą w pokoju podczas gdy ktoś tam inny kradnie taśmę jest IMO pójściem trudniejszą drogą bo jeżeli owa pani by się zbudziła nakryła by ich i plan poszedł by w cholerę...
No dobra, ale piszę o jednym małym fragmencie ale jego akurat można jeszcze przeżyć, gorszym problemem jest... cała otoczka fabularna.
Po pierwsze, gość ma 88 minut życia i w filmie tego kompletnie nie czuć! Nic, cały film jest po prostu tak spokojny, że nie czujemy kompletnie by bohater miał jakiś ograniczony czas na znalezienie sprawcy. Jeżeli oglądaliście "Adrenalinę" z Jasonem Stathamem to wiecie jak tam jest podniesione tempo akcji by czuć było, że bohater potrzebuje adrenaliny do życia. Oglądając "Adrenalinę" automatycznie czujemy, że bohaterowi się śpieszy, że musi coś robić i to szybko za to w "88 Minut" wszystko dzieje się strasznie powoli, wręcz ślamazarnie i wątpię by Al Pacino w takim tempie zdążył kogokolwiek złapać. Niestety to jest największą bolączką tego filmu (prócz jasno określonego antagonisty), nie czujemy presji jaką powinien czuć główny bohater! Zdaję sobie sprawy, że Al Pacino gra tu psychiatrę i powinien być spokojny ale bez jaj, trochę emocji na pewno powinien okazać. Włączając film miałem nadzieję pooglądać niesamowicie dynamiczny thriler w którym aż do końca będę zastanawiał się kto jest tym złym, dostałem niestety "nie wiadomo co", bo ani to kino sensacyjne, ani thriller. Film da się rady obejrzeć bez bólu zębów ale jest to zdecydowanie najgorszy film Ala jaki do tej pory oglądałem (nie wierzę, że mówię to po pooglądaniu "Jack i Jane"...) i kompletnie nie rozumiem tak wysokiej oceny na filmwebie. Mam wrażenie, że duża część osób oceniła ten film za samego Ala Pacino oraz całkiem ładne panie bo ja sam poza tym nic w nim więcej ciekawego nie widzę.

Plusy:
- Al Pacino
- Ładne Dziewczyny
- Da się oglądać bez bólu zębów...
Minusy:
-... Ale po co skoro jest wiele lepszych filmów?
- Kompletnie wyprany z emocji (co przy filmie o takiej tematyce jest gwoździem do trumny)
- Słaba fabuła
- Kiepsko dobrana rola antagonistki
- Brak uczucia tytułowych "88 minut" życia bohatera.
- Takie sobie dialogi
- Marnowanie talentu aktorskiego Ala Pacino
- eee... i cała reszta?
Ocena 4/10 (ujdzie)
Werdykt ostateczny:
Film da się pooglądać ale nie spodziewajcie się wiele, jest przewidywalny i nudny. W sam raz do nocnych posiedzeń, gdzie nie chce się zbyt dużo myśleć, wtedy może ma jakiś potenciał. Jeżeli jednak chcecie jakiś film który wami "wstrząśnie" i szukacie emocji to lepiej obejrzyjcie coś innego bo tu tego nie znajdziecie.

Pozdrawiam.