Zbierałem się do tej produkcji kupę czasu, a teraz czas na przemyślenia. Przede wszystkim, zupełnie nie rozumiem głosów, które traktują ten film, jako coś wyjątkowego i oryginalnego. A oglądający którzy twierdzą, że gdyby produkcja była hollywoodzka, to byłby hicior, są śmieszne. Dlaczego? Ano dlatego, że ten film to właśnie nieudolna próba podrobienia nie swojego stylu. Chcecie obejrzeć coś rosyjskiego, brutalnego i naprawdę realistycznego? Proszę bardzo, "Ładunek 200" czeka..
Po drugie, żenujące wydają się także opinie o jakoby "prawdziwym" obrazie wojny przedstawionym w filmie.
Ludzie, czy ktoś pisząc takie brednie w ogóle był kiedyś w wojsku, może chociaż odbył szkolenie wojskowe, a może chociaż trochę poczytał na ten temat?Oczywiście, ogólny zarys powstał wykorzystując tło historyczne, lecz jest to tło czysto propagandowe, w rażący sposób przedstawiające tylko tą jedną właściwą stronę, o drugiej nie dowiadując się nic, absolutnie nic.
Świetnie rozumiał to Clint Eastwood, wykonując świetną robotę w dwóch produkcjach z 2006 roku, starając się pokazać tę samą sytuację z obydwu stron konfliktu podczas walk o Iwo-Jimę.
Kolejny zarzut dotyczy rysu charakterologicznego filmu. Ja wiem, że świetnie działa na wyobraźnię pokazywanie żołnierzy, którzy przypuszczając każdy atak na wroga drą się w niebogłosy, wyprostowani i dumni, z uniesioną głową, czekając na
bohaterską kulkę. A wieczorem muszą przecież chlać przy niemal każdej okazji, no i jak trafi się jakaś prostytutka, to też jest niezła zabawa.
To wszystko jest tym czymś, co kupuje publika, i ja ten odbiór rozumie, ale naprawdę nie tak wygląda praca kontyngentów trafiających na misje. Temat także do pokopania i poczytania..
Poza tym produkcja nie grzeszy także realizacją, nie wykorzystując ogromnego potencjału miejsca i czasu, aby zdjęcia wyglądały na boskie, a przynajmniej na rewelacyjne. Sceny walki bardzo słabe, wykorzystujące techniki rodem z ubiegłego stulecia, w których w zwolnionym tempie ukazujemy heroizm przedstawionych postaci, a w tle coraz głośniejsza muzyka, do tego krew i łzy bohaterów, no i się kręci, a gawiedź się cieszy. Jak miałem 12 lat i oglądałem Rambo, to było fajne, ale teraz powielać taki schemat? Hmm..
Wiem, że pojechałem. Jeśli komuś nie pasuje, to sorry, ale ja tego nie kupuję. Jest jeszcze aspekt polityczny, o którym też należy wspomnieć. Mianowicie jeśli filmy w Rosji powstają przy udziale sporych budżetów, i w dodatku są usilnie dystrybuowane w kraju, a nawet za granicą, mają swój cel, i to jest jasne. Jest natomiast duuuużo produkcji, które są świetne, produkowane przez "niezależne" instytuty filmowe, które w Rosji, delikatnie mówiąc, nie są mile widziane. To kraj, w którym urzędas na polecenie władz centralnych może zwyczajnie nie dopuścić do seansu, który ideologicznie nie skleja się tak jak powinien. Pomyślcie o tym, i szukajcie dobrych rosyjskich filmów, bo takich naprawdę nie brakuje..