Zaskoczyło mnie i jednocześnie ucieszyło, że film o takiej tematyce i o takim przesłaniu mógł powstać w Hollywood. I choć film ma trochę minusów (jak chociażby kilka kiczowatych rozwiązań, nie zawsze spójny scenariusz), to jednak nie są one aż tak duże, a film jest naprawdę wart oglądnięcia. Bezbłędnie ukazuje on strategię działania szatana i konsekwencje jakie wynikają dla człowieka, gdy chociażby zacznie z nim dyskusję.
Jest jedna wielka wada tego filmu, która jest jednym z powodów, że nie jest to film wybitny. Mianowicie brak w tym obrazie Boga. Wprawdzie o Nim się mówi, ale jest On takim Wielkim Nieobecnym. Tak jakby rzeczywiście był takim, jakim Go przedstawia diabeł, tzn. obserwatorem sadystą mającym uciechę z żartów jakie stroi ludziom. To szatan w tym filmie pociąga za wszystkie sznurki i nawet w pewien sposób kreuje rzeczywistość! To on jest przecież przyczyną śmierci chociażby Eddiego Barzoona, czy Weavera. Szkoda, że realizatorzy wpadli (chyba nieświadomie) w pułapkę "ubóstwienia" diabła. Jednak ogólnie rzecz biorąc przestrzegają oni przed złem takim, jakie ono naprawdę jest. Brawa za podjęcie tematu i poważne go potraktowanie!

PS. Charlize Theron jest całkiem niezłą aktorką. Kolejna niespodzianka i powód do zdziwienia. A Keeanu Reeves i Al Pacino nie byli znów aż tacy świetni - nie przesadzajmy. To nie były wcale ich najlepsze role. (Kijanka zresztą utrzymuje praktycznie w każdym filmie taki sam poziom).