Film jest naprawdę poruszający. Mimo iż skłaniam się ku wierze w Boga mam wielki żal do
chrześcijan i ich przywódców tamtego okresu. Jak można było zniszczyć takie skarby jak rzeźby,
mozaiki czy zwoje i pergaminy(tyle wiedzy poszło z dymem). Uważam że Alejandro Amenábar
zbytnio się "rozkręcił" dorobił trochę prawdy na zamówienie a części prawdy nie pokazał otóż
Cyryl mimo że był niezwykle pobożny i prostoduszny był niezwykłym zazdrośnikiem i
cholerykiem główną przyczyną ataku na Hypatię była chęć pozbycia się kogoś kto stał mu na
drodze do władzy w Aleksandrii. Hypatia z Aleksandrii była ulubienicą całego miasta( a jak
pozbyć się takiej osoby? oczywiście argumentami ad personam) nauczała podstaw
matematyki i astronomii każdego kto chciał jej słuchać. Miała elitarne grono swoich
wychowanków, ale udzielała lekcji każdemu nieważne kim był, poza tym Cyryl szukał na nią
haków ponieważ nie pasowała do wesołego obrazka pogan. Była skromna i cnotliwa do,
końca życia była dziewicą no i nie uczestniczyła w wiecach przeciw chrześcijanom i w orgiach
bardzo popularnych w śród ludzi tamtych czasów. Tak swoją drogą reżyser mógł pokazać
walki między patriarchami pięciu kościołów. Eh jednak lepiej było zrobić film ad misericordiam
w końcu nie dziwota że tylko taki obraz mógł wypłynąć z pod ręki kogoś sponsorowanego przez
(na szczęście byłego) premiera Zapatero. Mimo to, że film mnie urzekł a panna Wiesz zagrała
tą rolę dobrze ,to jednak nie godzę się na przeinaczanie faktów i promowanie w sztuce polityki
i nienawiści religijnej.