Urodziłam się na początku lat 90tych, wszystkie bajki na kasetach VHS niosly że sobą magiczne domowe seanse. Znowu miałam okazję przenieść się w ten zaczarowany świat jeszcze raz. Tym razem siedząc w sali kinowej. Od pierwszej chwili czuć było tę magię, co kiedyś. Można się zachwycać wciągającą akcją, znanymi odświeżonymi piosenkami i urokiem filmu, tym jak aktorzy dubbingowi bardzo dobrze wpasowali się w postacie, w ruchy warg oraz ogólnym pięknym obrazem. Widać że film wysoko budżetowy, kolory, złoto, serio dobre ujęcia, gra aktorska. Ale mogę się przyczepić do paru kwestii. 1. Dubbing wyszedł płasko. Mam nadzieję, że to wina złego, dziwnego nagłośnienia w sali kinowej. Ale na moje uszy brak było dźwięku przestrzennego. Miałam wrażenie jakby aktorzy stali mi nad głową i wypowiadali kwestie, co nie znaczy że był zły. Był dobry, ale mogło wyjść lepiej. 2. Postacie były za czyste, wszystko było za piękne, za kolorowe. Will Smith jako Dżin mi jakoś nie pasował, przez cały seans widziałam tam Willa a nie Dżina, mimo że zagrał bardzo fajnie, jest zbyt charakterystyczną osobą do tej roli. IMO lepszy by był Damon Wayans. Chico Kenzari wyszedł jak ciacho z brzydkim charakterem, a nie jak stary okrutny Jafar. 3. Bollywood zamiast Arabskiej nocy. Podczas kolorowych scen, czy to taniec czy końcowa scena miałam wrażenie, że to jakaś hinduska wstawka.

Mimo wszystko, uważam, że Aladyn wyszedł bardzo fajnie. Nie były to pieniądze zmarnowane i polecam nie tylko na wyapd z dziećmi. :)