Zgadzam się z Tobą że Dżafar najgorzej dobrany, ale reszta mnie zmiotła. Dawno nie oglądałem tak dobrze zrobionej bajki w realu. Nawet śpiewanie mnie tak nie raziło jak w innych filmach. Dla mnie ta bajka to miód na nasze nerwy. Polecam.
P.S. Jednak Disney chyba powinien zostać przy bajkach, bo reszta mnie strasznie zawodzi.

Mnie nie zawodzi, szczególnie Marvel i Star Wars ale wolałbym więcej "Disneya w Disneyu", a mamy mało animacji, o animacji 2D nie wspominając ...

Nie chciałbym tutaj wątku o Marvelu i GW rozwijać. Powiem tylko że chyba robię się za stary na te pastelowe i przegadane kino. Kiedyś trzeba było odrobinę się wysilić, a teraz trzeba godzinę dłużej siedzieć w kinie bo Ci każdy wątek z osobna tłumaczą. Nie wiem w którym momencie Disney przejął Marvela i nie będę się wymądrzał na te tematy.

Ja tak odbieram filmy Nolana, który musi ciągle tłumaczyć widzowi, co i jak.
Filmy Marvela czy SW to raczej proste kino i tu wielkich tłumaczeń nie trzeba.

No cóż właśnie tu się różnimy, Nolan dla mnie to klimat, gra aktorska. A Marvela i SW traktowałem jako rozrywkę do ostatnich filmów jak zaczęło się filozofowanie i tłumaczenie czegoś co się nie da wytłumaczyć. Idąc na Johna Wicka wiedziałem że nikt nie będzie mi tłumaczył czemu on zabija czyli po prostu kino rozrywkowe to kino rozrywkowe i niech takie pozostanie. Endgame można było skrócić o godzinę i byłby znacznie lepszy, oczywiście dla mnie.

Właśnie wróciłem z kina, i? ...
Zacznijmy od wad:
Gdy tylko zaczął się film, miałem wrażenie, że jest on wyświetlany w jakimś niestandardowym formacie, gdyż obraz był jakoś tak dziwnie rozciągnięty + miałem wrażenie, że użyto jakiegoś upłynniacza lub tych 48 kl/s co w "Hobbicie". Na szczęście, im dalej, tym lepiej ale coś jest na rzeczy. Zdjęcia są miejscami zbyt ciemne i przesadzono tu z teatralnością, gdyż czasami ma się wrażenie, że to teatr, nie film.
Podobnie jest z efektami CGI: Dżin z twarzą Smitha to nie był dobry pomysł (lepiej by było, gdyby jako niebieski duch wyglądał zupełnie inaczej ale to gwiazda i musiało Go być dużo w filmie), Abu też niespecjalnie się udał.
Ogólnie, jeśli idzie o sam obraz, "Piękna i Bestia" wypada naturalniej, choć i tam przeszkadza mi Bestia, niektóre przedmioty i sztuczność niektórych lokacji, ale przynajmniej nie ma tej teatralności i upłynniaczy.

Zalety; Aladyn i Jasmina są świetni! Szkoda, że nie mają więcej czasu ekranowego. Smith jest dobry ale Jego niebieska forma wyprowadzała mnie równowagi. Aha, zapamiętałem, że Jasmina i Jafar pisani byli przez "J", a w filmie uparcie jest przez "D". Scenografia i kostiumy są dobre, miasto robi wrażenie. Jafar jest ok, choć nie tak diaboliczny, jak w oryginalnie, podobnie jak Sułtan nie jest tak dobroduszny, jest po prostu Sułtanem. Może jest trochę zbyt przyziemnie? Nie jest tak magicznie, jak w animacji ale może to dobrze? Trochę nie podoba mi się koniec motywu Dżina, ale to szczegół.

A w moim odczuciu właśnie ku zaskoczeniu postać Willa wypadła najlepiej. Nie próbowali naśladować Williamsa i to ryzyko się opłaciło.
Co do reszty... Jeśli ktoś oglądał bajkę Aladyna to nie sposób nie powiedzieć że ten film kompletnie nie oddał klimatu pierwowzoru.
Moim zdaniem to obsada położyła ten film. Jafar nie zrobił na mnie żadnego wrażenia. A przecież w animowanej wersji emanował złem w każdej scenie a jego wersja Dżina była czym rewolucyjnym jeśli chodzi o animacje dla dzieci ( jeśli ktoś oglądał też Aladyna 2 wie o czym mówię )
O Aladynie wolałbym nie wspominać bo takiego popisu drewna dawno nie widziałem.
I tak cała reszta...
Najbardziej zastanawia mnie po co brali Ritchie skoro nie miał możliwości pokazania swojej wersji. Bo nie chce mi się uwierzyć że to właśnie była jego koncepcja. Nie wiem czy tylko na mnie sceny tak kultowe jak pierwszy "pokaz muzyczny" Dzina nie sprawily efaktu WOW...
Albo robimy mroczna wersje Ritchie albo festiwal magii i przepych animacji.
A tak mialem odczucie czegos posrodku co w zaden sposob mnie nie zainteresowalo.

Dla mnie, obsada była akurat ok, prócz służki Jasminy, która była ... brzydka?
Smith był ok ale raził mnie, jako niebieski duch z doklejoną własną twarzą.
Jafar wypadł naturalnie, wersja z animacji była bardzo przerysowana i takie coś nie wyszłoby dobrze w filmie fabularnym, byłoby zbyt przeszarżowane, mnie tylko raził jego młody wiek, a przecież mówił, że zaczynał jako miejski złodziej, ale idąc po trupach, stał się Wezyrem.
Co do reżysera, to Jego styl nie pasowałby do filmu dla dzieci i wydaje mi się, że On po prostu chciał nakręcić ten film, może po prostu lubi oryginał? Nie ma za wiele z Jego stylu ale wydaje mi się, że ten zamierzony kicz i parodia kina a la Bollywood to Jego pomysł i to jest, moim zdaniem, największa wada tego filmu - za dużo wizualnego kiczu, za mało magii.

Wszystkie twoje argumenty brzmią sensownie i nawet się z nimi zgadzam.
Tylko cały czas jest coś co mi nie pasuje w tym filmie. Będę upierał się chyba tylko przy tym ze siła animacji były właśnie postacie. Tutaj to mnie nie złapało. Tamten Aladyn z szemranym uśmiechem skradł chyba wszystkim serca. Ten wyglądał jak zwykła „ciapa” przez większa cześć filmu ale może to moje właśnie odczucia. Zbyt duże wymagania miałem względem oryginału.
Co do reżysera zobacz co był w stanie zrobić z królem arturem. I wydaje mi się ze pójście w ta stronę jest ryzykiem na które warto postawić. Zobacz jak samo Disney zaryzykowało kiedyś i przy „powrót Jafara” wypuściło chyba najmroczniejszy film disneya który był wspaniała kontynuacja ( o 3 części nie wspomnę bo to już była papka bez pomyslu )
Ciężko mi uwierzyć ze sam reżyser zrezygnował ze swojego stylu żeby nakręcić taki film.

ja ide 2 czerwca na aladyna nie liczac 2 czerwca i 26 maja zostalo 6 dni nie moge sie doczekac