Piękna historia o przemijaniu. Film płynnie i gładko sunie przez życie pewnej włoskiej rodziny oraz okolicy, w której przyszło im żyć. Z początku jest wesoło, później nostalgicznie. Film wielokrotnie skłania do przemyśleń, refleksji. I nawet ta genialna scena z wariatem na drzewie jednocześnie bawi jak i przygniata głębią przekazu. Niezwykle wyraziści bohaterowie, często komiczni, przerysowani, a przy tym nadal prawdziwi. Genialna moim zdaniem postać ślepego akordeonisty, przykuwa wzrok za każdym razem, kiedy się tylko pojawia. Drobny akcent na zakończenie, niczym ta wisienka na torcie, czyni dzieło kompletnym. Historia zatoczyła koło, wywołując na mej twarzy cień uśmiechu. Pomimo konieczności czytania napisów, film obejrzałem z ogromną przyjemnością. Prawdziwe dzieło sztuki! 9/10