...i przygotować się na coś brutalnego. Faktycznie, film z wyższej półki, scenariusz, reżyseria- pierwsza klasa,ale koniec to dla mnie za dużo. Nigdy nie podchodziło mi wzmacnianie efektu naturalistycznym obrazem wieszania kogoś, gwałcenia itp., ale to moje zdanie;)

Inne filmy Saury też mają takie "akcenciki"?;> Obejrzałabym chętnie coś więcej, ale nie wiem czego się spodziewać.

Na widok Chaplin niejeden z nas ukazałby swoje wilcze oblicze... Oczywiście można film odnosić do czasów Hiszpanii Franco, ale można spojrzeć też na niego w kontekście relacji męsko-damskich i wtedy okazuje się, że jest nadal aktualny.

Możesz rozwinąć myśl dotyczącą relacji męsko-damskich?

Moim zdaniem film jest m.in. o tym, jak można w relacjach międzyludzkich niepostrzeżenie i niespodziewanie przekroczyć granicę pomiędzy niby niegroźną i wręcz żartobliwą zabawą, grą, prowokacją, a brutalnym i okrutnym wykorzystaniem zagubionej w tej grze osoby dla spełnienia jakiejś psychopatycznej potrzeby czy wizji. I niestety po przekroczeniu tej granicy może być za późno na ucieczkę.

Ukazanie relacje damsko-męskich to zbyt eufemistyczne określenie. Raczej studium okrucieństwa mężczyzn wobec kobiet, bo w tej relacji praktycznie zawsze mężczyzna jest oprawcą, a kobieta - ofiarą. Zresztą, twój komentarz na temat Chaplin (to miał być żart?) jest niesmaczny i idealnie wpisuje się w stereotyp męskiej agresji (sugerowanie, że jakikolwiek atrybut ofiary, w tym wypadku jej uroda, "prowokuje" do agresji).