Faktycznie-fabuła marniutka. Facet poznaje w hotelu babeczke, po paru głębszych planują razem nowe życie a po wspólnie spędzonej nocy każdy idzie w swoją stronę. On wraca do swojego nudnego życia do żony i syna ona zaś piszę list, że mu wybacza i rozumię. Patrząc na dorobek reżysera można było oczekiwać czegoś bardziej wyrafinowanego, głębszego. Jeślli nie widzisz w anomalisie żadnego innego sensu, nie czujesz niepokoju widząc kukiełki tak doskonale imitujące życie, jeśli nie dostrzegasz geniuszu twórców to film zdecydowanie nie jest dla ciebie.

Racja, ale coś też ocenę nie za wysoką dałeś.

Z pewnością nie można mu odmówić niesamowitości. Ktoś napisał , że idealne dopasowanie treści i formy, dla mnie to jednak zdominowanie formy albo raczej niedostatek treści bo to forma właśnie fascynuje. Mam wrażenie, że nie został zbudowany klasyczny podział na wstęp, rozwinięcie, zakończenie(kulminacja) bo kulminacją jest tutaj scena łóżkowa albo monolog na scenie, które zamiast dawać progres pozostawiają widza z niczym.

Gdyby postaci z filmu zastąpić aktorami, nie dałbym więcej, niż 3, lub w ogóle nie dotrwałbym do końca filmu.

Fabuła marna, nic nie ratuje tego "dzieła".