Irlandia, rok 1845. Żyjący w ubóstwie rybacy i rolnicy wiążą jakoś koniec z końcem, odnajdując siłę w wierze, rodzinie oraz sąsiedzkiej pomocy. Życie wiodą trudne i pozbawione perspektyw, egzystując w cieniu kaprysów natury i przymusu opłacania czynszu za dzierżawę ziemi, jednak potrafią cieszyć się tym, co mają. Gdy zaczynają docierać do nich dość niepokojące wieści o nadciągającej zza oceanu zarazie dziesiątkującej zbiory ziemniaków, wierzą w siłę społeczności i rozsądek swych panów. Do czasu. Gdy nadchodzi tzw. "wielki głód", który przez kolejnych kilka lat pozbawi życia ponad milion ludzi, a kolejny milion zmusi do emigracji do Ameryki, ich złudzenia szybko pryskają. Bogaci interesują się tylko sprawami bogatych, biedni zapominają o dawnych więziach, by wyżywić swych bliskich, są również tacy, których wypełnia żądza krwi. Gdy wydaje się, że wszystko już stracone, pewien zdesperowany mężczyzna ratuje od śmierci skrzywdzone przez ludzi dziecko, a ich kiełkująca relacja staje się symbolem nowego początku.