Randroidy może, ale bardziej otwarci obiektywiści nie narzekają :) W sumie też tak myślałam przed obejrzeniem, i faktem jest, że spłycił, zmienił i przemilczał, jednak jak dla mnie zachował przesłanie, w stopniu ofc możliwym dla produkcji kinowej.

I tak ludzie będą zawsze pamiętać książkę, a o filmie za parę lat zapomną, dokładnie tak jak ze "Źródłem".

A ja jestem randystą i mi się podobało. Trudno zrobić film o sensownej długości nie upraszczając historii z 1300 stronicowej książki - to było wiadome od początku.

Na ogromny plus sceneria, ogromne otwarte przestrzenie, lasy, jeziora i góry a pomiędzy nimi jedyny ślad cywilizacji - pomykający z niesamowitą szybkością po reardenowskich torach nowoczesny pociąg. Zdjęcia (tak się na to mówi? mam na myśli ujęcia) też świetne.

Na minus zaliczyłbym zbyt szybko odsłoniętą postać Galta. Czytałem Atlasa dość dawno ale odnoszę wrażenie że w książce jego osoba została przedstawiona sporo później, a do tego czasu zniknięcia przesiębiorców owiane były tajemnicą. No i szkoda że nie wypaliło z Jolie (<3) w roli Dagny.

Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy (ktoś wie kiedy?).

Ja wiem czy szkoda, ona jest podobno dość na lewo, wtedy bym odważyła się nazwać to profanacją ;). Na Galta też narzekam, ale w końcu czymś trzeba było trzymać widzów w fotelach...

Mam wrażenie, że dla kogoś, kto nie czytał książki, ten film musi być zupełnie bez sensu. To jakiś patchwork z powybieranych i sfilmowanych scen. Nie podoba mi się - szybkie skoki miedzy kluczowymi wydarzeniami. Jestem zdegustowany. Nie podoba mi się też żaden (może poza odtwórcami ról Wyatta i Boyle'a) z aktorów. Nie podobają mi się ich twarze, ich gra, ich głosy. Odtwórcy ról Dagny i Francisco, moim zdaniem, dobrani przefatalnie - brakuje im ognia, życia, temperamentu; nie intrygują urodą, a tego bym sobie życzył. Z oczu Dagny powinna bić kompetencja i niezłomność, tymczasem dostaliśmy Dagny o wodnistych oczach smutnego karpia.

Nie chcę wdawać się w szczegóły. Podsumowując - ten film to policzek w twarz piewczyni kompetencji i talentu.

Mnie zaś zaciekawł ten film na tyle, że z chęcią sięgnę po samą książkę. (nie wiedziałam że to film realizowany na podstawie książki)

Mam nadzieję, że film nie zdoła popsuć Ci przyjemności z czytania książki, bo jest świetna.

buahahahaha. Książka jest przerażająco słaba. To książka z tezą, klimacik jak z harlekinów... nie ma miejsca na tajemnice i niedomówienia, wszystko jest prosto rzucone w twarz czytelnikowi. Przypomniałem sobie Winnetou, infantylizm ten sam.Naiwna straszliwie ta książka, ale nic dziwnego, skoro była ilustracją dla filozoficznego stanowiska rand. filozofowie winny pisać eseje, nie powieści, bo wychodzi im takie smutne rzeczy jak Atlas shrugged. dałoby się rzecz w porządnym elaboracie na 200 stron wyłuszczyć, a ta idiotka napisała powieść. lul

A twój komentarz jest przerażająco słaby.

Lubię emo. I dalej chcę ich lubić. nie stawaj na drodze. dla komfortu psychicznego uznaję, że jesteś jedynie quasiemo, ew. emo-wannabe.swoją drogą to dziwaczne, jak wiele emosów lubi tą księgę... sam znam trzech.
i po co, i czemu? ni wiem.

"Z oczu Dagny powinna bić kompetencja i niezłomność, tymczasem dostaliśmy Dagny o wodnistych oczach smutnego karpia."
Dokładnie, przez cały film miałem wrażenie że filmowa Dagny ma wrażenie, gdyby w zarządzie TT znalazła się przypadkiem i wszystko ją dookoła dziwiło, zupełnie jak coś nowego zobaczonego oczami dziecka.

Obejrzałem.
Jestem w szoku. Ten film to jakiś kiepski żart chyba. Jedyna rzecz do której nie mogę się przyczepić to rola Hanka Reardena. Aktor grający go nie jest zły. Reszta jest po prostu do kitu. Dam głowę że reżyser albo nie czytał książki albo dostał propozycję reżyserki na pierwszą komunię (albo jedno i drugie). Straszne.