Wydana w 1979! roku pierwsza część pięciotomowej "trylogii" Douglasa Adamsa "Autostopem przez galaktykę" była książką niezwykłą. Zachwycała absurdalnym humorem, niesamowitymi wydarzeniami, szalonymi pomysłami na rozwój akcji i świetnymi dialogami. Była totalnie zakręcona, ale przy tym naprawdę mądra i interesująca. Pamiętam, że pochłonąłem ją dosłownie w jeden wieczór. Byłem zmuszony robić przerwy jedynie po to by móc się w pełni wyśmiać z rewelacyjnych żartów w niej zawartych. Na ekranizację jednak specjalnie nie liczyłem, bo jak wiadomo przeniesienie tekstu pisanego na ekran już samo w sobie jest niezmiernie trudne i rzadko kiedy się udaje, a co dopiero mówiąc o ekranizacji tak nieszablonowej książki jaką jest "Autostopem". Ponieważ jednak za produkcję w większości byli odpowiedzialni Brytyjczycy istniała szansa, że ten film się jednak uda.

Ponieważ powieść Adamsa czytałem jakiś czas temu, dlatego też pamiętam jedynie główny zarys historii, najlepsze żarty i najważniejsze wydarzenia. Mam jednak wrażenie, że twórcy filmu wprowadzili całkiem sporo zmian w stosunku do oryginału i teraz nawet się cieszę, że nie przypominałem sobie książki bezpośrednio przed seansem, bo tylko by mi się kłóciła z obrazem. Poza tym w porównaniu do książki obraz Jennings wydałby mi się wtedy zapewne jeszcze gorsy niż jest faktycznie. Bo prawda jest taka, że dzieła Adamsa nic nie przebije - jest ono niezwykłe, a film nie ma z nim niestety żadnych szans. Nie jest co prawda zły, ale prawie zupełnie nie wykorzystuje potencjału jaki dawała książka. Żarty nie są tak śmieszne, a postacie tak barwne i niesamowite jak na kartkach powieści - no może prócz Marvina, robota z depresją, który ma głos świetnego Alana Rickmana.

Film bardzo fajnie łączy główną akcję z animowanymi wpisami z Przewodnika Autostopem przez Galaktykę, które są naprawdę dowcipne i ładnie zrealizowane. Zawodzi jednak końcówka, co jednak nie jest dużym zaskoczeniem bo i książki Douglasa cierpiały na tą przypadłość - miały świetne, zaskakujące rozpoczęcie, dobre rozwinięcie i trochę rozwlekłą końcówkę. I tak jest również i w filmie Jennings - im dalej, tym robi się coraz nudniej, akcja coraz bardziej zwalnia i nawet zakończenie z myszami w roli głównej, nie robi specjalnego wrażenia, bo wygląda tak jakby zostało dodane do filmu jedynie przy okazji. Być może gdybym nie znał wcześniej twórczości Douglasa, ekranizacja "Autostopem" podobała by mi się o wiele bardziej. Ale nie ma co gdybać...

6/10