Celem filmu jest pokazanie, że jedynie chrześcijanie mają rację, jedynie wierzący w Chrystusa są dobrzy i sprawiedliwi, innowiercy i ateiści są źli. Wszyscy zostali wrzuceni do jednego wora.
Każdy ateista w tym filmie to osoba pozbawiona miłości, zimna i aspołeczna. Z doświadczenia wiem, że ateiści są z reguły bardziej otwarci na drugiego człowieka niż katolicy (nie wrzucam jednak wszystkich do jednego wora, mam wielu znajomych katolików, którzy są dobrymi ludźmi i ich szanuję). Katolicy bez wyjątki są ludźmi pełnymi miłości, szacunku i tolerancji. Nie kradną, nie zabijają, nie gwałcą, nie biją, nie oszukują ideały z nich... Co więcej, chrześcijanie w tym filmie to ludzie oczytani w Biblii i światli. Śmiem wątpić, że przeciętni polscy katolicy, czyli starsze i w średnim wieku osoby chodzące co niedzielę do kościoła znają chociażby podstawy Biblii.
Islam i muzułmanie pokazani jako najgorsze zło. Też jestem raczej wrogo nastawiony do tej religii, ale przecież oni również wierzą w jakiegoś Boga. To jak to jest, ich Bóg nie istnieje? Tylko "nasz" jest sprawiedliwy?
Ponadto główny bohater nie jest ateistą, a antyteistą. On wierzy w Boga, ale go nienawidzi z powodu osobistej tragedii, uważa go za sprawcę swojego nieszczęścia. Ateista nie wierzy w Boga i nie miesza go do swoich życiowych porażek.
Przesłanie filmu - dobrzy ludzie to chrześcijanie, a reszta to zło, z którym ci dobrzy muszą się męczyć, ale z nimi nie walczą tylko starają się w kulturalny sposób przekonywać do swoich racji.