Chodzi ci o te palenie zwłok ? trochę przesadzasz, w tym filmie nie było, właściwie, drastycznych ujęć. Przynajmniej dla kogoś kto skończył 15 lat (to nie jest żadna uwaga osobista, piszę ogólnie). A mogłyby być bardziej brutalne gdyby twórcy chcieli pokazać na przykład zwyczaj biczowania się i ukrzyżowywania jaki praktykują niektórzy na Filipinach by "upamiętnić" ukrzyżowanie Chrystusa. Albo gdyby pokazali ludzi jacy przeciągają nici lub różne przedmioty przez np. nos czy rękę - bez krwi, ale jednak (widziałem to lata temu na jakimś filmie dokumentalnym). Dlatego uważam, że pod tym względem ten film był w miarę łagodny

No widzisz, dochodzimy tutaj to delikatnej kwestii subiektywnego gustu i indywidualnych granic estetycznych. Ja rozumiem, że autorzy pokazali świat taki, jakim jest. Tylko że w tym przypadku mieszanka piękna i makabry wyjątkowo nie pasowała. To tak jak pójść na wystawę World Press Photo, na której masz działy tematyczne z każdej dziedziny, od cudów natury, przez ciekawostki wyznaniowe, aż do masakrycznego koszmaru wojennego. Tylko że tam masz możliwość wyboru, nie jesteś skazany na oglądanie wszystkiego. Doskonale wiadomo, że w Gangesie pływają ludzkie szczątki, bo nie wszystkich stać na całopalenie, ale twórcy Baraki mogli sobie tę dosłowność odpuścić, bo nie służyła ona absolutnie niczemu. To naprawdę byłoby bardzo przykre, gdyby 'dla kogoś kto skończył 15 lat' takie scenki przechodziły bez cienia negatywnych odczuć. A wspomniane przez Ciebie krwawe biczowanie czy też rytualne przekłuwanie ciała, a nawet podwieszanie na hakach stosowane przez miłośników piercingu, to właśnie w moim odczuciu są scenki zupełnie nie rażące, a nawet fascynujące, ponieważ te osoby dobrowolnie wybierają sobie ten sposób na życie. Jednak w przypadku Baraki generalnie nastawiłem się na połączenie pięknego obrazu z cudowną muzyką, oczywiście nie pomijające głębszych przemyśleń, zatem wiadome scenki są całkowicie zbędne. W przeciwieństwie na przykład do słusznego ukazania brutalnie przedmiotowego traktowania kurczaków przeznaczonych do trzymania w niewoli, trafnie przyrównane do obozów koncentracyjnych.

Wyciąganie poszczególnych fragmentów lub pragnienie ich wyrzucenia z całości mija się z celem. To dokumentacja podróży, to pokazanie życia, jego cyklu i towarzyszących mu zjawisk. Każda sekunda tego filmu czemuś służy. Dosłowność w naszym życiu jest na każdym kroku, a życie samo w sobie często nie spełnia naszych wymagań estetycznych. To film wykreował inną rzeczywistość; zabawne, że gdy próbuje wrócić w ramy realiów to zawsze ktoś się buntuje, że ta dosłowność jest niepotrzebna.. To dużo mówi o naszej ludzkiej potrzebie zwodzenia siebie samego za nos, potrzebie ucieczki od ciężkiej rzeczywistości

Czy zatem według Ciebie gdyby na przykład autor umieścił tam scenę perwersyjnego seksu lub sceny brutalnego gwałtu, skoro również i taka 'dosłowność w naszym życiu jest na każdym kroku', nie zaburzyłoby to odbioru pięknej strony filmu?

Takie rozważania są mi niepotrzebne..gdyby autor to zrobił to mogłabym o tym porozmawiać, ale w obecnej sytuacji nie widzę sensu. Śmierć i rytuał z nią związany jest nieodłącznym elementem życia każdego człowieka.

Jeżeli sprawia Tobie przyjemność oglądanie takich scen jak te przy Gangesie to je oglądaj. Twój osobisty gust nie sprawi jednak, że przestanę wyrażać swoją własną opinię, krytykującą sceny nie podobające mi się w danym filmie. Bo na tym przecież polega ocenianie filmów na portalach filmowych.

Oglądam i nie zabraniam Ci wyrażać własnej opinii :) Wyraziłam jedynie swoją. Pozdrawiam