Film ukazuje potrzebę organizowania spotkań ludzi różnych stron świata, różnych ras, którzy nawiązują ze sobą bezpośrednie kontakty.

Film realizowany w czasie Światowego Kongresu Esperantystów w Polsce. Przekazuje ideę, która przyświecała Zamenhofowi - twórcy języka esperanto. Zgodnie z tą, stale aktualną ideą, język nie powinien stanowić bariery między ludźmi. Równocześnie film świadczy o potrzebie spotkań tego rodzaju, jakie odbywały się z racji Kongresu, kiedy ludzie z różnych stron świata, różnych ras i narodowości nawiązywali ze sobą bezpośrednie kontakty w rozmowach, śpiewie, tańcach i wspólnej modlitwie dawali wyraz braterskim uczuciom i nadziei na prawdziwe porozumienie całej ludzkiej wspólnoty.