Świat powieści to obszar spotęgowanych wrażeń, uczuć, emocji, wyrazistych postaci, dzięki którym opowiadana historia ożywa na stronach powieści, wzbudzając podziw w czytelnikach i chęć ponownego spotkania z ulubionym przez nas bohaterem. Takiego właśnie bohatera kreśli na kartach swojej powieści Sarah Morton. Dorwell jest tym kogo oczekują od pisarki w kolejnych seriach wierni czytelnicy, jest też ulubioną postacią samej Sarah, której nie brakowało nigdy pomysłów na jego stałe pojawianie się na kartach powieści i rozwiązywanie kolejnych zagadek kryminalnych. Wszystko jednak do czasu, gdy Sarah postanowi odejść nieco od stworzonej przez siebie postaci detektywa noszącego kilt. W odnalezieniu inspiracji ma pomóc jej całkowita zmiana otoczenia i przeniesienie się na południe Francji, do domu wydawcy swoich książek, który zamieszkuje również jego młoda córka. Początkowa niechęć Sarah względem wyzwolonej dziewczyny ustępuje miejsca silnej obustronnej fascynacji. Od tego momentu wszystko się zmieni, lecz przede wszystkim zatrze się prawdziwa granica realności i literackiej fikcji...

Francois Ozon snuje swoją opowieść z niedopowiedzenia, niejednoznaczności, odrobiny tajemnicy i obecności na ekranie dwóch silnych kobiet, z których każda w odmienny sposób kreśli swoje bohaterki, powoli odkrywające przed widzem ich kolejne wcielenia i zdejmując nakładane maski. Charlotte Rampling z nieufnej, rozgoryczonej i znużonej życiem Sarah przemienia się w otwartą na innych ludzi pisarkę świadomą swojej kobiecości, natomiast Ludivine Sagnier z wyzywającej Julie przemienia się w dojrzałą dziewczynę. Dlatego warto jest ten spektakl silnych kobiecych osobowości zobaczyć oraz niemalże poczuć na sobie połyskującą w słońcu wodę w basenie.