to błyskotliwy, dbory film. Ozon najpierw zaintrygował mnie "Stąpając boso po rozżrzonych kamieniach"(możliwe że trochę przekreciłam tytuł:), potem rozczarował, jak dla mnie, wydumanym "8 kobiet" a teraz znowu miło zaskoczył tym świeżym, dynamicznym obrazem z niepokojącym motywem muzycznym w tle. Ten obrazek się po prostu dobrze ogląda, a zakończenie jest prawdziwym hitem (coś na płaszczyźnie zakończenia "Innych" no ale to oczywiście "inna" bajka).Gdyby nie owe zakończenie możnaby posądzić najnowszy owoc pracy niezwykle zdolnego Ozona o banał (spójrzmy prawdzie w oczy -końcowe mordesrtwo miało w sobie coś z groteski i było dla mnie jakieś nierealne i mhm -"źle poprowadzone") A tu proszę! takie miłe zaskoczenie -rozwiązanie akcji diametralnie zmienia spojrzenie na film i najlepiej po nim obejrzeć sobie go jeszcze raz. Brawo Ozon! wyśmienicie!:) Ten obraz można różnorako interpretować -albo się "cały ten seks" i to morderstwo zdarzyło naprawdę, albo to po prostu zrodziło się w głowie pisarki (tak tak -i miało silny podtekst psychiczny - myślę że jej libido odegrało tu niebagatelną rolę:).
Jak dla mnie super.