Szesnastoletnia licealistka Beata ucieka z domu. W trakcie poszukiwań, rozmów i wspomnień jej bliskich i znajomych wyłania się sylwetka dziewczyny - inteligentnej, bardzo wrażliwej. Beatę rażą wszelkie przejawy fałszu, zakłamania, które znajduje wokół siebie, chce pomagać wszystkim, ale nie rozumie, że ludzie nie zawsze tej pomocy pragną. Spokój w jej dostatnim domu - jak się okazuje - był tylko pozorny, rodzice tak naprawdę nie rozumieją się, każde z nich żyje swoim życiem. Beata wszystko to widzi i głęboko przeżywa. Jej stosunki w szkole także nie układają się najlepiej.

Beata ma 16 lat i chodzi do liceum. Przechodzi trudny okres. Pewnego dnia ucieka z domu. W czasie poszukiwań dziewczyny wychodzi na jaw jej prawdziwe oblicze. Jest ona bardzo wrażliwa, nie potrafi pogodzić się z otaczającym ją światem, nie potrafi porozumieć się z kolegami. W końcu odnaleziono ją na dworcu w Warszawei.