dokładnie.

Zgadzam się w pełni. A już po obejrzeniu ostatniej sceny żałowałam każdej sekundy poświęconej na jego oglądanie.

Uważam, że należałoby obejrzeć parę razy ten film, aby go zrozumieć (to oczywiście do tych osób, które mówią, że jest on tragiczny, najgorszy itp...) Oczywiście, że o gustach się nie dyskutuje, ale nie wierzę, aby było tak wiele negatywnych opinii, wynikających z czysto indywidualnych kwestii. Moim zdaniem film był świetny- odróżniający się od innych filmów, w których wszystko jest nieprawdziwe, podkolorowane, przesłodzone i zakłamane. To tyczy się także montażu filmu- zamiast stosować profesjonalne sposoby montażu, zrobić nie wiadomo jakie zakończenie oraz wstęp, film zaczął się od razu; bez żadnych, zbędnych wprowadzeń. A to, że sceny były stosunkowo długie, pojedyncze i nie koniecznie zwięzłe, też nawiązywało do minimalistyki i realizmu filmu. Tak więc wszystko wskazuje na prostotę i szczerość filmu.

Dwuminutowa scena zakładania rajstop raczej nie wnosi realizmu, lecz jest niepotrzebną dłużyzną.